Oğuz Atay'dan yine bir başyapıt "Tehlikeli Oyunlar" diğer Oğuz Atay kitapları gibi etkileyici bir kitap ve diğer kitapları gibi zor okunan bir kitap.
Kitabın baş kahramanı Hikmet Benol kitabın ön sözünde de belirtildiği gibi ölerek ölümsüzleşen karakterlerden, okuyunca fark ediyorsunuz.
Kahramanımız yine tutunamayan, arada kalmış, hayatın içine sıkışmış, kendine o hayatta ufacık bir yer bile bulamamış, gerçekle hayal arasında gidip gelen, kendi benliğini bulmaya çalışırken daha da kaybolan bir karakter Hikmet Benol.
Veeee Oğuz Atay her zamanki gibi bizi kitabın içine hapsediyor diliyle, anlatımın muhteşemliğiyle, hikmet'in iç dünyasıyla. Evet o karmakarışık iç dünya bilgesiyle, albayıyla, sevgisiyle bi o kadar bizden bi o kadar bizden uzak hem kendinizi görüyorsunuz hem de eleştiriyorsunuz. Kısacası Oğuz Atay farkını hissediyorsunuz kitabı okurken. Yazarımızın diğer kitaplarında olduğu gibi bu kitapta da kişiye, topluma, gündelik hayata olan bakış açısına hayran kalmamak elde değil.Aslına bakarsanız öyle bir roman okuyorsunuz ki altını çizdiğiniz yerleri tekrar tekrar dönüp okuyorsunuz bıkmadan usanmadan ve bazı yerler o kadar sizsiniz ki paylaşamıyorsunuz bile.
Okuyacak olanlara iyi okumalar dilerim, iyi günler...