•Nyx•
@Wasee
Ama sen beni öldüremezsin, Lord Despot. Ben senin ne kadar çok uğraşırsan uğraş, öldürmeyi asla başaramadığın şeyim. Ben umudum. 
Sissoylu - Son İmparatorluk
159 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
"En kötü anlarımdayken asla değişemeyeceğimi hissediyorum. Sanki asla değişmemişim gibi. Sanki hep böyle hissetmişim ve hep de böyle hissedecekmişim gibi."
Sayfa 197 - Kaladin - Akılçelen KitaplarKitabı okudu
"Zayıflıktan önce güç. İlk yeminin bu kısmını ancak şimdi anlamaya başlamıştı. Kendi içinde bir zayıflık keşfetmişti ama bu utanç duyulacak bir şey değildi. Bu zayıflık yüzünden birilerine başka hiç kimsenin yardım edemeyeceği şekilde yardım edebilirdi."
Sayfa 551 - Akılçelen KitaplarKitabı okudu
"Ama belki en önemli değişiklik, yalnız olmadığını bilmek değil bunu hissetmekti. Kendinizi istediğiniz kadar her şeyden kopuk düşünün, zihniniz istediğiniz kadar size korkunç şeyler söyleyip dursun, sizi anlayan başkalarının olduğunu idrak etmek önemliydi.
Bir anda her şeyi düzeltemezdi. Ama bir başlangıçtı."
Sayfa 489 - Akılçelen KitaplarKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Her seferinde sonunda ışığa çıkmayı başarıyordu. Bunu karanlığın ortasındayken hatırlamak niye bu kadar zordu?"
Sayfa 236 - Akılçelen KitaplarKitabı okudu
"Eğer neden savaştığını unutursan zaferin kendisi hedef haline gelir. Savaş ne kadar uzarsa, o kadar yabancılaşıyoruz. Hem kendi zihnimize yabancılaşıyoruz hem de çıkış noktamız olan Tutkularımıza."
Sayfa 230 - Leshwi - Akılçelen KitaplarKitabı okudu
"Korkunun bu en derinleşen nev'i dayanılacak şey değil; ıstırabın vukuundan evvel ruhta bir gölgesinden ibaret olan korku, ıstıraptan bin kat daha müthiş. Muhayyilenin ışığına yaklaştıkça ruhta uzanan, büyüyen ve aslından daha korkunç bir gölge."
Sayfa 108 - ÖtükenKitabı okudu
"Bizden uzaklaşmadıkça bize görünmeyen sıhhat, itiyadın verdiği hissizlikle, sağlamların şuurundan kaçıp nasıl ve nereye saklanıyor? Onu ben görüyorum, çünkü benden uzak; onu ben Mithat Bey'in kırmızı yüzünde, çelikli damarlarında, arkadaşımın otururken rahat gerilişlerinde, bacaklarını uzatışlarında, korkusuz bakan gözlerinde görüyorum."
Sayfa 107 - ÖtükenKitabı okudu
"Onlar, hastaneye dışarıdaki hayatın karıştığı saatlerde gelmişlerdi; bu odanın gecesini sabahını tanımıyorlardı. Duvarlarda gölgelerin kımıldadığı, döşemelerin dinç seslerle öttüğü ve dehlizlerin canlı şekillerle kaynaştığı bu hayat ve hareket saatindeki hastane bambaşkadır. Bu dekor, benim bir gece evvelki halimi anlamak isteyenlere hiçbir şey söylemez."
Sayfa 107 - ÖtükenKitabı okudu
"Hakikati seviniz, o da sizi sever; hakikati arayınız, o da sizi arar ve üstüne yalan Çin setleri gibi kalın duvarlar örsün, altında kalan hakikat bir ince iniltiyle, bir hafif rüzgâr dalgasıyla, herhangi bir küçük işaretle mevcudiyetini bildirir: 'Buradayım!' der."
Sayfa 52 - ÖtükenKitabı okudu
"Bazan etrafımızda o kadar esrarlı bir hadise olur ki ince teferruatına kadar bunu sezeriz, fakat hiçbir şey idrak edemeyiz; ruhumuzun içinde ikinci bir ruh her şeyi anlar, fakat bize anlatmaz, böyle korkunç işaretlerle bizi muammanın derinliklerine atar ve boğar."
Sayfa 44 - ÖtükenKitabı okudu
"Bir tiyatrodaki iki oyuncu gibiydik ama ayrıydık. Birlikte oynamıyorduk sahnede. Bütün bu tanımadığım ve bir daha da asla görmek istemediğim insanların hatırına tek başımıza dayanmak zorundaydık bu gösteriye, bu acıklı, sefil oyuna."
Sayfa 283 - İthakiKitabı okudu
"Mutluluk, ödüllendirilmesi gereken bir servet değil, soylu bir fikir, bir ruh halidir."
Sayfa 11 - İthakiKitabı okudu
"Parlayan Şövalyeler'in kadim yazısında 'hedeften önce yolculuk' diyor. Bazıları bunu önemsiz bir laf olarak görebilir ama anlamı çok derin. Bir yolculukta acı ve başarısızlıklar olabilir. Kabul etmemiz gereken adımlar sadece ileriye atılanlar değildir. Aksilikler, sıkıntılar olabileceğini, başarısız olabileceğimizi, ayrıca bizi sevenleri incitebileceğimizi de kabul etmek zorundayız.
Ama eğer durursak, başarısız olduğumuzda yenilgiyi kabullenirsek yolculuk biter. Başarısızlık hedefimiz haline gelir.
Yolculuğu sevmek, böyle bir sonu kabul etmemektir. Ben acı dolu deneyimlerle bir şey öğrendim: Bir insanın atabileceği en önemli adım, her zaman bir sonraki adımdır."
Sayfa 748 - Dalinar - Akılçelen KitaplarKitabı okudu
"Bir keresinde hayatı boyunca dört adam olduğunu düşünmüştü ama şimdi aşırı derecede azımsadığını görüyordu. İki, dört ya da altı adam olarak yaşamamıştı, binlerce adam olmuştu çünkü her gün hafifçe farklı biri oluyordu.
Tek bir büyük sıçramayla değil, milyonlarca küçük adımla değişmişti.
En önemli olanı her zaman bir sonrakiydi, diye düşündü kırmızı sisin içinde süzülürken."
Sayfa 699 - Dalinar - Akılçelen KitaplarKitabı okudu
"Bütün dünya uyum içindeydi, bu Szeth'e gençliğinde öğretilmişti. Kendi yerini reddeden insanoğlu hariç. O katkıda bulunmak yerine yok ederdi."
Sayfa 473 - Akılçelen KitaplarKitabı okudu