Kapak çizimi bile huzur veriyor insana.
Pandemi süreci kısıtlamalarının olmadığı şu zamanları yaşarken bu kitapla hayata yeniden yelken açtım diyebilirim. Uzun bir seyahat süreci geçirdim kaç trene, kaç uçağa bindiğimi unuttum, ulaşım araçlarını kullanırken hep elimde bu kitap vardı.
Kitap bilinç akışı tekniği ile yazılmış. Yani yazar aklından geçenleri kurgu olmadan, zaman kavramı olmadan yazıya dökmüş.
Bu kitabın son kısmını Çeşme’de okudum, keşke baştan sona orda okusaydım dedim, çünkü betimlemesinin daha yüksek olduğunu anladım kumsalda okuyunca, neticede kitabın adı koyda ve kitap tamamen kumsalda olabilecek her türlü insanı bir bakıma anlatıyor. Söylediklerimi somutlaştırmak için bir alıntı paylaşayım.
"Yazlıkçıların bungalovlarında yeşil panjurlar örülmüştü. Verandalara, bahçelere, çitlerin üzerine serilmiş yorgun görünümlü mayolarla, iri çizgili havlular vardı." s.44
Yüzeysel bir bakışla okursa okur bu şekilde, sahil kenarında insana huzur veren bir kitap olarak ele alırken , derinlemesine yani yazarın içsel dünyasına inerek okursanız çok fazla kişisel tahliller , insanların yaşadığı psikolojik dramlara ulaşıyor okur .
Kitapta kendime en yakın hissettiğim bir alıntı ile inceleme yazımı sonlandırırken sizlere keyifli okumalar diliyorum.
" Müziğe çılgınca tutkundu; ayırabildiği her kuruşu kitaplara harcardı. Kafası her zaman yeni fikirler, projeler, planlarla doluydu. " s.63
