Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Yelda Özabay

Reklam
Kendi başının çaresine bakmış bir kızın gözleri yumuşak ve kibar olmaz,
İşte, tam böyle sevmiştik birbirimizi, gece sessiz bir gündüze dönüşene kadar. Onun yanında yatarken, fiziki aşkın, birbirimizin kollarında olmanın ve bir şeyler alıp vermenin ne kadar önemli olduğunu görebiliyordum. Evren infilak ediyordu, her bir zerrecik birbirinden koparak- bir bebeğin annesinin rahminden koptuğu, dostların birbirinden ayrıldığı ve herkesin kendi yoluna koyulup hedef kutusu olan ölümün kucağına doğru tek başına gittiği gibi- bizi karanlık ve yalnız bir mekana fırlatıyor, bizi sonsuza dek birbirimizden ayırıyordu.
Sayfa 308 - KoridorKitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Öğleden sonra rehaveti; kayda değer bir şeyler yapmak için çok geçtir, eve gitmek içinde çok erken!
‘Hakikat ayaklarınızı sürekli açıkta bırakan bir yorgan gibidir…’
Reklam
Gördüğümüz ve bildiğimiz her şey görecelidir. Tecrübe ettiklerimizi biz kendimiz yaratırız ve yarattıklarımızı yok edebiliriz.
Sayfa 287Kitabı okudu