Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Yıldız

İnsan yirmi yaşında ya toplumun akılla bağdaşmayan düzenine girer ya da var olur.
Reklam
Bomboş var olacağım. Kendi doluluğumun boşluğunda.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Tam yaşamaya başladığım bu andan itibaren beni öldü saysınlar...
Reklam
Bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum.
Haydi, deniz kenarına bir yere gidip dolaşalım... Bugün canım insan yüzü görmek istemiyor; geniş, uçsuz bucaksız bir şeye... ve sana bakmak istiyorum!
Sayfa 87 - Ömer macideKitabı okudu
Anadolu'da işsizliğin doğurduğu yegâne iş olan dedikodu, almış yürümüştü
Düşünüyordum: gidersem istikbalimi kaybedecektim, fakat kalırsam aklımı..
Reklam
Odamda beni kitaplarım bekler. bu yegâne tesellidir.
"İyileştim mi? Hayır. Siz farklı bi insansınız. ama herkes gibi olmak istiyorsunuz. Bu da, bana kalırsa, ciddi bir hastalıktır."
Savaşı kaybettiğini düşünürken kazanmıştı.
Bu gün çok gerginim, dedi alçak sesle. konuşmak değil, sevmek istiyorum.
Vicdanı yok çünkü. sadece bu bile onu ünlü yapar.
Bu kapkaranlık dünyada üzerime düşen ışıksın sen.
Reklam
Ben hasta bir adamım. hayır, bedenim değil, ruhum hasta, beynim hasta
-Burası hapishane mi? diye sordu kız. -Hayır, akıl hastanesi. -Ben deli değilim ki. Kadın güldü. -“Hepsi öyle der.”
"Kendi dünyasında yaşayan herkes delidir. Şizofrenler, psikopatlar, manyaklar. Yani, başkalarından farklı olanlar.”
Kimsenin kimseyi yargılayacak durumu yok. Her insan kendi bilir çektiği acının boyutlarını ya da yaşamında anlamın hepten yok olduğunu.
- Ölünün arkasından böyle konuşma.          - Bu da dayanamadığım bir başka şey. Sırf öldü diye birinin aziz olup çıkması.