Zeynep
@Zeynep_bgsk
Sustu. Konuşmak gereksizdi. Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti. Biliyordu; anlamazlardı.
30 okur puanı
Şubat 2024 tarihinde katıldı
Bir kitabı okumayı düşünüyor
"Çocuklar boyama kitabı değildir
Onlari en sevdiğin renklere boyayamazsın."
Sayfa 28Kitabı okudu
İsrail'le ilgili kısım, Fremont'taki Afganları kızdırıyordu; Baba'yı Yahudi yanlısı, buna bağlı olarak da İslam karşıtı olmakla suçluyorlardı. Baba parkta çay içip rovt keki yemek için buluştuğu bu mültecileri, siyasi fikirleriyle delirtiyordu. Daha sonra bana şöyle derdi: "Anlamadıkları şey, bunun dinle hiçbir ilgisinin olmaması." Ona göre İsrail, aklı fikri petrolün kaymağını yemekte olduğu için kendisiyle ilgilenmeye vakit bulamayan Arapların ortasında bir 'gerçek erkekler' adasıydı.Alaycı, abartılı bir Arap aksanıyla, "İsrail şunu yaptı, İsrail bunu yaptı," diye sızlanırdı. "Öyleyse bir şeyler yapın, kardeşim!" Harekete geçin. Madem Arapsınız,o halde Filistinlilere yardım edin."
Sayfa 129Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Bir insanı öldürdüğün zaman,bir yaşamı çalarsın. Karısını bir kocadan, çocuklarını bir babadan mahrum edersin. Yalan söylediğin zaman,bir insanın gerçeğe ulaşma hakkını çalmış olursun. Aldattığın zaman,bir insanın doğruluk,adalet hakkını elinden alırsın. Çalmaktan daha büyük bir kötülük yoktur."
-çok korkuyorum.
-neden?
-öyle mutluyum ki , böylesine büyük mutluluk insanı korkutuyor.senin bu kadar mutlu olmana ancak senden bir şey almaya hazırlandıkları zaman izin verirler.
"Hasan da gülümsedi. Ama onunki zoraki değildi. "Bilirim," dedi. Özü sözü doğru olanların ortak yönü de budur: Karşısındaki kişinin de içten konuştuğunu sanırlar."
Sayfa 55Kitabı okudu
"1996'da Taliban yönetime el koyup çatışmalara son verince, nasıl kutladığımızı anlatmıştım. O gece eve gelince Hasan'ın mutfakta radyo dinlerken buldum. Gözleri ciddi, gözü asıktı. Neyin var, dedim, başını salladı. "Allah şimdi Hazaraların yardımcısı olsun, Rahim Han Efendi," dedi.
"Savaş bitti, Hasan," dedim. "Artık yeniden barış olacak, inşallah, huzura, mutluluğa kavuşacağız. Roket yok, ölüm yok, cenaze yok artık!" Ama o radyoyu kapadı, yatmadan önce bir şey isteyip istemediğimi sordu.
Birkaç hafta sonra, Taliban uçurtma yarışlarını yasakladı. İki yıl sonra 1998'de de Mezar-ı-Şerif'teki Hazaraları katletti."
Sayfa 218Kitabı okudu
"Zaman o keskin hatlı anıların kenarlarını kemirmeye koyulmuştu..."
“Bu kentin ne çatılarını aydınlatan ayları sayabilirsin,
Ne de duvarlarının gerisine gizlenen bin muhteşem güneşi."
"Ama sonra, durduk yerde bir anı canlanıyor, taş gibi suskunluklara ya da hırçınlık nöbetlerine yol açıyordu. İçe kapanmalar ve çöküşler. Bitkin, kül gibi yüzler. Karabasanlar, ani keder saldırıları. Kusmalar.
Ve bazen de, pişmanlıklar."
"Bazen çekip gitmeyi düşünüyorum."
"Nereye?"
"Unutmanın kolay olacağı bir yere."
Gerçekler, ne yaparsanız yapın, gizlenemezdi. Araştırıp kovuşturarak ortaya çıkarılabilir, işkence yapılarak sizden sökülüp alınabilirdi. Ama amacınız hayatta kalmak değil de insan kalmaksa, sonuç ne fark ederdi ki? Duygularınızı değiştirmeleri olanaksızdı; siz kendiniz bile değiştiremezdiniz duygularınızı, isteseniz bile. Yaptığınız, söylediğiniz ya da düşündüğünüz her şeyi en küçük ayrıntısına kadar açığa çıkarabilirlerdi; ama nasıl işlediğini sizin bile bilmediğiniz, yüreğinizin içi, sırrını korurdu..
"Yok etmek sadece zorbaların ve cahillerin işidir. Bir insan zekasıyla yenemeyeceğini anladığı anda ya şiddete başvurur ya paranın gücüne. Birisi sizinle aynı fikirde değil diye onu yok edemezsiniz. Medeni ve erdem sahibi insanlar böyle yapmaz. Çok okuyan ve bilginin gücüne inanan her insan, sadece konuşma yolunu seçer. Sizden olmayanları yok etmek yerine, bilginin ve fikrin gücüyle, sizin gibi düşünmesini sağlamalısınız."
"Birini seviyorsan gerçekten severdin, verecek başka hiçbir şeyin yoksa bile sevgin yeterdi."