Bazı insanlar olurdu; varlığı huzur, kolları güven, yüreği şefkat. Sonra o insan senin her şeyin olurdu. Gözünü kırpmadan canın olurdu onun için. Ben bu hissi biliyordum. Bana bu hissi tattıran oydu.
Güçlü biri miyim? Asla.
Her gece altına girdiğim o battaniye dile gelse isyan ederdi; tüm dişlerimi kıracak gibi sıktığım halde dudaklarımdan firar eden o çığlıklarımdan. Sevdiğimmiş gibi sarmaladığım yastığım sırtını dönerdi bana; sırılsıklam ettiğim tüylerinin hesabını sorardı.