Bilinçli olarak hissedilen acı sonsuza kadar sürmez.
Sayfa 149Kitabı okudu
Sevdiklerden Destek Al, Yalnız Değilsin
Acı, bir bıçak gibi keskindir. Ruhumuza saplandığında, tüm varlığımızı ele geçirir. Renkler solar, neşe kaybolur, etrafımızda bir matem havası hakim olur. Acının gölgesi her köşeye siner, her duyuya işler.
Gülümsemeler donuklaşır, gözlerdeki ışıltı söner. Kalbimiz bir ağırlık taşır, her nefes zorlaşır. Sevdiğimiz şeyler anlamsızlaşır, hayattan zevk almamız imkansız hale gelir. Acı, bir sis bulutu gibi etrafımızı sarar ve gerçekleri görmemizi engeller.
Zaman sanki durur, her saniye bir asır gibi gelir. Acıyla başa çıkmak için çabalarız, ama bu keskin duygudan kurtulmak kolay değildir. Yaralarımız derindir, iyileşmesi zaman alır.
Ancak unutmamalıyız ki, her fırtına bir gün diner, her güneş yeniden doğar. Acı da sonsuza kadar sürmez. Zamanla hafifler, azalır ve yerini kabullenmeye bırakır.
Bu süreçte kendimize karşı sabırlı olmalıyız. Yas tutmak, ağlamak ve duygularımızı ifade etmek için kendimize izin vermeliyiz. Sevdiklerimizden destek almalı ve yalnız olmadığımızı bilmeliyiz.
Zamanla acımızın gölgesi hafifleyecek ve yeniden renkleri görmeye başlayacağız. Belki de eskisi gibi olmayacağız, ama daha güçlü ve daha dirençli olacağız. Acı bizi değiştirmiş olacak, ama bize yeni bir bakış açısı da kazandırmış olacak.
Bu araştırmanın bize sunduğu 3 şey:
1. Hiçbir şey kalıcı mutluluk sağlamaz.
2. Acı sonsuza dek sürmez.
3. Herkes aslında ortalama mutluluk değeri kadar mutlu. Başımıza gelen majör mutluluk ve acı durumları belli bir süre devam etse de bir süre sonra –genel olarak 6 ay 1 yıl arası– ortalama mutluluk düzeyimize geri dönüyoruz.
İnsanın en kuytu duygularına ulaşan şair duyarlığının hedonik adaptasyonu kaçırması elbette ki mümkün değildir. Abdurrahim Karakoç’un unutulmaz “Unutursun” şiirinde hedonik adaptasyonun izlerini görebiliriz. Şiir, edebiyatımızda çoğu zaman ölümden daha acı olarak görülen ayrılık acısının zamana nasıl yenik düşeceğini anlatır. Gençlik çağlarından kalma bir ayrılık acısını konu alan şiirin bir bölümü şöyledir:
“Unutmak kolay mı deme
Unutursun Mihriban’ım.
Oğlun, kızın olsun hele
Unutursun Mihriban’ım.
Yıllar sinene yaslanır
Hatıraların paslanır.
Bu deli gönlün uslanır...
Unutursun Mihriban’ım.
Gün geçer, azalır sevgi
Değişir her şeyin rengi.
Bugün değil, yarın belki
Unutursun Mihriban’ım.”
– Abdurrahim Karakoç
Hiçbir acı sonsuza kadar sürmez
"Sanki dertlerimiz çok büyükmüş ve çok uzun sürecekmiş gibi."
Sayfa 49Kitabı okudu
Boyun eğmek gerekir. Direnme. Kabul et! Acını hayatının bir parçası yap. Yaşamda, gerçekten kabul ettiğimiz her şey dönüşüme uğrar. Böylece acı bir sevgi olmalıdır. İşin sırrı burada yatar. Kişisel aşktan daha büyük bir aşka geçmem gerekir... Şimdi yüreği sökülmüş birine benziyorum ama dayan! Maddi dünyada da manevi dünyada da acı sonsuza kadar sürmez... Acı onarmıyorsa eğer, ben o hale getirmek istiyorum onu."
Sayfa 61Kitabı okudu
Hiçbir şey sonsuza kadar sürmez. Bu acı da sürmeyecek. Acının seni hiç terk etmeyeceğini düşünüyor ya da hissediyor olabilirsin. Acı yalan söyler. Duymazdan gel. Acı, zamanla ödenen bir borçtur.
Sayfa 113Kitabı okudu
