Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Melody'leri görmezden gelmeyin...
"Sonunda ağladım çünkü hiçbir zaman hiç kimseye gerçekte ne düşündüğümü anlatamıyordum!"
Bu sefer yorumuma bir alıntı ile başlamak istedim. Kitap beni gerçekten çok etkiledi. Mesleğim gereği zaten böyle insanlarla karşılaştığım için nasıl bir hayat sürdürdüklerini biliyorum ama Melody bana belki de o insanların düşüncelerini
Reşat Nuri'nin Acımak Kitabı İncelemesi
Kitabın başında şimdiyi görüyoruz. İki devlet memuru adamın zıt düşünceler içinde, bir öğretmenin davranışlarını analiz etmesi vesilesiyle sohbetlerine tanık oluyoruz. Böylece öğretmene karşı bir ön yargı oluşturmamızı sağlayarak başlıyor esasen kitap. Hayat biraz da öyle değil mi? Çoğu zaman insanları şundan bundan duyduklarımızla, gerçeği bilmeden, onu tanımadan yargılarız. Sonra ise taş kalpli öğretmenimizin taş kalpli olmasına sebep olan olayları öğrendiğimiz bir akışa geçiyoruz. Babasının başından geçenleri, babasının gözünden öğretmenin çocukluğunda gördüğünden farklı ve detaylı olarak öğreniyoruz.
Doğru, düzgün, çok hevesli ve çok çalışkan bir devlet memurunun; çevresindeki iş bilmezler ve kötü insanlar nedeniyle nasıl zamanla onlara benzediğini, kalbindeki iyiliğinin nasıl suistimal edildiğini ve insanı delirtip delirtip "sen delirdin, delisin" durumuna getirdiklerini görüyoruz.
Sonuç olarak kitabın başındaki ve sonundaki düşüncelerimize şaşırarak anlıyoruz ki hiçbir şey göründüğü gibi değildir ve her şey asla kimseden dinlediğimiz gibi değildir.
Kitabın sonlarına doğru derin bir iç çektirdi bana.Okuduğunu hissetmek o dünyada olmak bambaşka ayrıcalıklar veriyor kitaba ve ben bunu bu kitapta çokça hissettim.Sinirlendim,öfkelendim,gerçek aşkı gördüm,acıdım,hüzünlendim.Sonunda ise neredeyse ağlıycaktım.İlginç olan ise şuan karakterler ile mahkemede gibiyim.Archer a bir yanın çok acıyor bir yanım korkak diyor ama bir taraftan aşk için en büyük fedakarlığı yaptığını düşünüyorum.Ellen'a karşı öfkem var bu normal mi bilmiyorum ama yaşanan acıların büyük sebebi o gibi geliyor gerçi onun tarafından çok fazla gösterilmemiş yaşananlar belki bu yüzden onu suçluyorum ama kesinlikle onunda aşk için yaptığı fedakarlık çok hüzünlendirici.Ve May yani yer yer haline acırken aslında acımak yerine benden kork diyen bir karakter ama kitap bitti ve bana kalan onun için acıma hissi çünkü ne olursa olsun istediğine kavuşamadı bence May bu hikayede fedakarlık yapmış mıdır işte bunu sorgulamaya devam edicem.Görünen o ki kitabı çok hissederek okumuşum.Mükemmel bir kitap demiyorum ama beni çok fazla düşündürdü.
-OKUDUM BİTTİ-
Nereden başlasam bilemiyorum.Kitabın kısa olmasına karşı bahsedilecek üzerinde durulacak o kadar çok şeyi var kii.
Bir kasabada tam anlamıyla kusursuz bir insan ve aynı zamanda öğretmen denilebilecek ana kahramanımız Zehra
-kitabın ilk 50 sayfası dahilinde- ancak tek bir kabiliyetten,duygudan mahrumdur.
Acımak...
"Bir
Tek bir doların bile bir adamdan daha önemli sayıldığı yer Şikago Mezbahaları. Burayı tam olarak tarif etmek gerekirse, 'orada domuzların çığlıklarından başka her şeylerini kullanırlar'.
Kitap için öncelikle şunu söyleyemek istiyorum çok gerçekçi ve çok sarsıcı. Zaten Upton Sinclair kitabı için şöyle söylemiş: “Ben toplumun kafasını hedef aldım.
Acımak
Reşat Nuri Güntekin bu eserinde eğitim konusundaki problemler, bürokrasi meselesi, ideal bir öğretmen olmak için gerekli olan özellikler üzerine eğilir.Zehra kendi çabası ve başarısı ile öğretmen olmuş, kendini çocukların eğitimine vermiştir.Çok başarılı bir öğretmendir ancak onda bir insanda olması gereken en önemli duygu olan acımak yetisi yoktur.Bunun sebebi çocukluğunda babasının yaşattığı sorunlardır.İlk kısımda Zehra'nın hayatını, zorlu yaşam mücadelesini öğreniriz.Çocukları tek tip şekilde yetiştirmek ister.Ama her çocuk kendine özeldir.Onların yeteneklerinin ve ruhunun gelişmesine fırsat vermesi gerektiğini bilmez.Empati yapamadığı için de zararlı gördüğü kökleri koparıp atar.Öğretmenin görevi çocukların içindeki iyilik tohumlarının yetişmesine izin vermektir.Bunun farkına varamaz.
Romanın ikinci kısmı ise babası Mürşit Efendinin memuriyet mesleğine başlayışı ve hayatını anlatır.Zehra'nın babasının ölümü üzerine eline geçen notlar hatıra defteri şeklindedir.Ailesinin gerçek hikayesini, babasının yaşadığı kötü olayları okurken her yaşanılan şeyin göründüğü gibi olmadığını anlar.Babası ile benzer idealist düşünceleri olduğunu fark eder.Acımak duygusunu kazanarak kendindeki eksik parçayı tamamlar.
Eğitim meselesine, öğretmenliğe ve insani değerlere dokunan güzel bir kitap.Çok akıcı ve güzel bir üslupla kaleme alınmış.Çalıkuşu da yakaladığı üslubu parça parça da olsa devam ettirdiğini söyleyebilirim.İki eseri ve karakterleri karşılaştırarak okumanızı tavsiye ederim.