Sıkıntı ve keder bize Hz. Âdem (a.s)'dan miras ...
Hz. Âdem (a.s) Cebrail'e (a.s); "Ey Cebrail, tevbem kabul buyrulduğuna göre, bundan sonraki durumumu öğrenmek istiyorum?" dedi. Bunun üzerine Ulu Allah (c.c) vahiy yolu ile Hz. Âdem'e şunları bildirdi; "Ya Adem! Soyundan gelenlere, sen sıkıntı ve kederi miras bırakıyorsun. Ben de onlara tevbeyi miras sayıyorum. Onların içinden hangisi bana dua ederse, senin dileğini nasıl yerine getirdimse onun da duasını öylece kabul ederim. Kim benden günahlarının bağışlanmasını isterse, bağışımı ondan esirgemem. Çünkü ben; bana el açanların en yakını ve dileklerinin karşılayıcısıyım. Günahlarından tevbe edenleri, duaları kabul edilmiş, sevinçli ve güler yüzlü olarak kabirlerinden çıkarıp Mahşer'e yolcu ederim."
Sayfa 98Kitabı okudu
Lütfen okumadan beğenmeyin
Hasan'dan (R.A.) naklen bildirildigine göre Hz. Âdem (A.S.) kusurundan tevbe edip de tevbesi Allah (C.C) tarafindan kabul edilince, melekler kendisini tebrik ettiler.
Cebrail ile Mikâil (selâm üzerlerine olsun) yanına inerek O"na «Ey Âdem! Gözün aydın, Allah (C.C) tevbeni kabul etti» dediler.
Hz. Âdem (A.S.) Cebrail'e (A.S.) «Ey Cebrail, tevbem kabul buyurulduguna göre, bundan sonraki durumumu ögrenmek istiyorum» dedi.
Bunun üzerine ulu Allah (C.C) vahiy yolu ile Hz. Âdem (A.S)'e şunları bildirdi;
«Yâ Âdem! soyundan gelenlere. Sen sıkıntı ve kederi miras bırakıyorsun. Ben de onlara tevbeyi miras sayıyorum. Onlar içinden hangisi bana dua ederse. Senin dilegini nasıl yerine getirdimse onun da duasını öylece kabul ederim.
Kim Benden günahlarının bağışlanmasını isterse, bağışımı ondan esirgemem.
Çünkü Ben; Bana el açanların en yakını ve dileklerinin karşılayıcısıyım. Günahlarından tevbe edenleri, duaları kabul edilmiş, sevinçli ve güler yüzlü olarak kabirlerinden çıkarıp Mahşer' e yolcu ederim.»
Çelik yayıneviKitabı okudu
Oysa Adem, ey güzel yolcu, sen öylemisin? Hatırla nasıl yaratıldığını. Bu toprak bedene neler katılıp karıldığını, suyuna mizacına neler karıştırıldığını. Hani ruhun, hamurunun yoğrulmasına tanık tutulmuştu.
Bir yanın karanlık senin bir yanın ışık. Bir yanın melek kanadı bir yanın şeytan ıslığı. Bir yanın çamur beden, bir yanın kutsal ruh. Bir yanın iyiliğe açık bir yanın iyiliğe kapalı.
Tek başına ne duru iyilik ne de saf kötülük sensin. Ne baştan ayağa cennetsin ne de tümüyle cehennemsin. Aynı anda birbirine zıt iki şeysin. İçinde iyilik ve kötülüğü besleyip büyütecek yeteneğe aynı anda rastlayacaksın. Hataya da sevaba da aynı derecede ehliyetli olacaksın. Bir yanın yükselmeye çekecek seni bir yanın düştükçe düş diyecek. Zirvelerle çukurlar arasında gidip geleceksin. Ama bu ikilik kabahatin değil senin mahiyetin. Üstünlüğün, zayıflığın olan bu şeyde. Tepeden tırnağa çamursun Adem ilk bakışta. Toprağın topraklığına batmış gibisin. Ama bu halinle kıymetlisin. İşte o zaman melek değil ama melekler gibisin. Ve ey Adem unutma, böyle bir tartıda melek gibi olmak melek olmakdan ağır çeker. Çünkü sen o iki şey arasında özgür irade-bilinçli seçimsin.
İşte o zaman her halinle değil ama bu halinle, düşmenle değil yükselmenle, esfeli safilininle değil ahseni takviminle, yani insanı kamilinle bizden yücesin işte o anda secdeye değersin.
Sayfa 40Kitabı okudu
Yıllar geçse de Afganistan'ı hep içimde yaşatmıştım..
Sayfa 13Kitabı okudu
“Bu yolculuk bana asıl meselenin insanın hayallerini gerçekleştirecek cesarete sahip olması gerektiğini öğretmişti.”
Sayfa 168 - Pınar YayınlarıKitabı okudu
Yolculuk sadece gitmek değil, aynı zamanda var olmaktır... ️
Hepimizin âkıbeti ölümdür.
“Bir kaç kez kaldırımlara oturup kendi kendime,”bu insanlar ne yapıyorlar, niçin bu denli koşturuyorlar?” diye sorarak etrafı seyrettiğim bile oldu. Herkes bir tarafa koşuyordu ve ben bu koşturmaca içindeki büyük mutsuzluğu görebiliyordum. Gökdelenler, AVM’ler hayatla uçsuz bucaksız gökyüzüyle aramızı açmış; şehri bizim için bunalımına, ruh sıtmasına tutulmuşlardı. Herkes tanımlanmış yaşamlarında belirlenmiş rolleri oynuyordu. İşte kapitalizmin oluşturduğu dünya ve insan tipi tam olarak böyle bir şeydi..”
Sayfa 171 - Pınar YayınlarıKitabı okudu
“Okumak gerçekten zaman ve mekana bambaşka bir anlam katıyordu.”
Sayfa 35 - Pınar YayınlarıKitabı okudu