Tutsaklığımız nasıl başladı bilinmez
Paslı demir kapılar kapandı üstümüze
Taş duvarlarda kayboldu boğuk seslerimiz
Çaresizliğimizi bize aynalar söyledi inanmadık
Kuşatıldık ansızın kederle, ayrılıkla
Aman vermez karanlıklar sardı dört yanımızı
Yalnızlık bir ağrı gibi çöktü başımıza
Uyuduk, bir daha uyanamadık
Sayfa 64 - Everest yayınlarıKitabı okudu
“Pınarın başına oturdu, ağlamaya başladı. Ağlamaktan da dehşet üzülüyordu... İçi karmakarışıktı. Ya anasını öldürmüşlerse... İçinde bir sevinç… Sonra da daha sevinç dalgalanıp dururken, içinde bir acı, dehşet bir ağrı yüreğinde...”
Sayfa 68Kitabı okudu
Yine buluşursak sana burada olacağını söylemiştim," dedi O'Brien.
"Evet," dedi Winston.
Önceden uyarılmadan, O'Brien'ın küçük bir hareketiyle bedenine bir ağrı dalgası yayıldı. Korkunç bir şeydi bu, çünkü bedenine öldürücü ağrılar saplanmasına karşın, ne yapıldığını göremiyordu. Bunun gerçekten kendisinde var olduğunu mu, yoksa etkinin elektriksel olarak mı yaratıldığını bilmiyordu, ama bedeni bu acıyla biçimini yitiriyor, eklemleri yavaş yavaş birbirinden ayrılıyordu. Ağrıdan alnını boncuk boncuk ter kaplamıştı, ama en kötüsü, belkemiğinin kopmak üzere olduğu korkusuydu. Bağırmamak için dişlerini sıkarak burnundan solumaya başladı.
Sayfa 184Kitabı okudu
Pınarın başına oturdu, ağlamaya başladı. Ağlamaktan da dehşet üzülüyordu... İçi karmakarışıktı. Ya anasını öldürmüşlerse... İçinde bir sevinç... Sonra da daha sevinç dalgalanıp dururken, içinde bir acı, dehşet bir ağrı yüreğinde... Bir acı, bir sevinç dalgasına düşüyor. Bir babasının hortlakları, bir büyükanası, bir anası, amcaları... Bir de Ali amcası vardı, nerede acaba? O deli, insanlık dışı bir adamdı... Belki o şimdiye anasını öldürmüştür. Anasının cesedi geliyordu gözlerinin önüne.
Sayfa 68 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu