"İSİMSİZ KADINLAR 2."
NOT: lütfen kopyalamayınız telif hakkı içerir!
Size yıllar önce tanıdığım ama hikâyesini henüz yeni öğrendiğim bir kadından bahsedeceğim. Bu kadınla bir mezarlıkta tanışmıştım. Ağlıyordu. Bir yakınını kaybetmişti sanırım. Yanına gittim ve baş sağlığı diledim. Yüzüme baktı, gülümsedi. Çok ama çok güzel gözleri vardı. İnsan gözlerine bakınca
Yazardı, Tanıştığımdı...
Türk öykücülüğünün peşindeki okumalarıma devam ediyorum. Faruk Duman adını sıkça duyduğum ve okumayı düşündüğüm bir yazardı. Günümüz öyküsü arayışında mutlaka tanışacaktık. 
Murat Sezgin ‘in etkinliğini görünce (#54836513) daha fazla bekletmek istemedim.
İlk okumaya başladığımda çarpıcı tespitleri,
Cesaret edip okuyan var mı bakalım
Yaş 25 evlilik zamanı geldi geçti derken annem açtı yu...va kurma konusunu.
Saliha bir kız olsun gerisi gelir diye düşünüyordum. Yakın bir akrabamızdan haber geldi. Komşuları çok dindarmış, kızlarının ailesinden dahada dine bağlı olduğunu duyunca sevindim.
Gittik bir görelim görüşelim dedim.Ilk ailesiyle konuştum... Hatta ben konuşmadım
{Ç News} Kocaeli Kitap Fuarı Özel Yayını;
Merhabalar Efendim....!!
Kahveleri Hazırlayın...!
{Ç News} Kitap Fuarı Özel Yayını Başlıyor...!
Kocaeli kitap Fuarı ve Ben adlı Yazıma Hoş Geldiniz :)
Uzun ama çoook uzun bir yazı oldu baştan belirteyim. Normalde bu kadar uzun olmayacaktı. Ne ara uzadı bende bilmiyorum.. :)
Fuar'a iki defa gittim. İlkin de 2 saat, ikincisin de 4 saat
Bunalım
İyi değilim,gerçek manada iyi değilim.
Öyle ağrı sızı acı değil,ne yaptığımın farkında olmadan yapıyorum birşeyleri.Birden bire gülme krizine giriyorum,sonra histerik ağlama krizlerine dönüyor.Bu döngü dört gündür böyle.Kimseye göstermeden sessizce ağlıyorum.Kimsenin görmemesi lazım.Çünkü gören olursa mutlaka soracaklar,onlara bu durumu nasıl izah edeceğimi bilmiyorum.Çünkü ben bile tanımıyorum bu halimi.Bir şeyler yapıyorum hemen sıkılıyorum,kitap okumaya tahammülüm kalmamış,filmi başlamadan kapatıyorum.Müziği düşüncelerimi susturmak için son seviyeye getiriyorum.Boş bir gürültü...
Olmuyor,kendimi bir yerlere konumlandıramıyorum,hayata karşı amacımı yitirdim.Ses tonum en ufak şeye çok yükselmeye başladı, tahammül seviyem yerlerde, insanlar (!)la iletişim kuramıyorum,iki cümleden sonra kaçıp yatağıma sığınmak için fırsat kolluyorum.Sıkıntıdan sürekli uyumaya başladım,ama öyle derin mışıl mışıl uykular değil bunlar.Yatata 7/8 saat uzanıp zorlama gelen uykular.sabaha karşı dalıyorum, uyandığımda zaten gün yarılanmış oluyor.Bölük pörçük bir uyku çektiğim içinde aşırı yorgun bitkin , bir şey yapmaya takatim kalmamış şekilde,ruh gibi evde dolanıyorum.BEN GERÇEKTEN İYİ DEĞİLİM.
28.12.22
İstanbul
Sacar
Haydi artık Kok!
Sanırım az önce öldüm. Nasıl bir şey olduğunu anlatmam pek mümkün gözükmüyor. Keskin bir bıcak darbesinin kalbe saplanması gibi bir sancıydı ayaklarımın ferini söndüren, düşürdü dizlerimin üzerine. Sonra yıkıldım yüzüstü, düşmenin şiddeti yakmadı canımı, şans eseri kafam sağa dönük bir şekilde yerle temas etti. Yanağımın yerdeki parkeye vurmasıyla
YAŞAR KEMAL (vefatı anısına bir anı )
Sene 2002/2003 dü..bir ilkbahar akşamı arkadaşımla Çengelköy’de felekten bir gecenin ve Boğaz’ın lacivert rengini seyrederken,yan masamızda oturan Yaşar Kemal’i gördüm..sanki yeni gördüğün an işte bu dediğin his vardır ya ..kalbin hızlı atmaya başlar aşık olmanın verdiği bir his..aklımdan “ince memed geçti..ağrı dağı efsanesi geçerken bir efsane