KARA / AHMED ARİF
Çarpmış
Paramparça etmiş
Kara sütü, kara sevdayla seni
Ve kara memelerinde dişlerin asi
Karadır, upuzun yattığın gece
Felek, ah ettirir, boynun kıl - ince
Ruhum
Mısra çekiyorum
Haberin olsun
Çarşıların en küçük meyhanesi bu
Saçları yüzümde kardeş çocuksu
Ah canımda o ölüm namussuzu
Ahmedinin işi ilk rast gidiyor
İlktir dost elinin hançersizliği
Ağlıyor
Yeşil …
Şimdi sana büyük bir laf edeyim: İster dost, ister arkadaş, ister sıradan bir tanış ve ister bir sevgili say. Ara da bul bakayım benim gibisini. Ah benim karayazım. Ah benim vurgunluğum