“Ah Maria, niçin seninle bir pencere kenarında oturup konuşamıyoruz? Niçin rüzgârlı sonbahar akşamlarında,sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz? Niçin yanımda değilsin? “
️
Canım Sabahattin Ali.. Ne güzel dökülmüş kaleminden aşk.. Nasıl yaşatıyorsun bize sözde olması imkansız aşkı ve sonrasında tarifsiz acıyı.. Sanki bizzat kendimiz yaşıyormuşuz gibi.. Öyle içten, öyle hisli, öyle bambaşka ve öyle özenilesi..
️
Bu güzel eseri bize ulaştırdığı için resmen kendisine minnettarım.. Ve yeniden okumanın tadı bambaşka bunuda demeden geçemicem.. O yüzden tekrar tekrar okuyun okutturun keyifli okumalar Can’lar
Aşk mı ulan bu yaşanan
Dert mi boşa çektiğimiz
Gönül oldu boşa yanan
Şöyle hafif bir esinti
Sigaram da duman, duman
Sevmek bu mu be güzelim
Yok mu sen de vicdan, iman