Ah be Nazım, senden başka kim yazabilirdi ki bunu...
Ne güzel şey hatırlamak seni,
Sana tahtadan bir şeyler oymalıyım yine:
bir çekmece
bir yüzük,
ve üç metre kadar ince ipekli dokumalıyım.
Ve hemen
fırlayarak yerimden
penceremde demirlere yapışarak
hürriyetin sütbeyaz maviliğine
sana yazdıklarımı bağıra bağıra okumalıyım...
Sayfa 47 - Yky (Piraye için yazılmış şiirler)Kitabı okudu
Piraye ye adlı şiirinde şöyle bir dize geçer;
“Saatimin kayışına adını tırnağımla kazıdım”
İşte o saatin kayışında Vera yazıyor imiş.
Ah Nazım ah.Sen de mi be!
Burnumdan tütüyorsun denir ya
Özlenenlere, ah be sevdiceğim;
Sen benim kalbimde alev alev yanıyorsun...
II
Benerci, Somadeva'nın odasından sokağa çıkınca, Roy Dranat'ın «akşamüstü serinlikte bir teferrüçten
dönerken» soğuk alıp zatürreeden öldüğünü duydu. Ve Roy Dranat'ın oteline gitti. Gördüklerini şöyle anlatıyor:
Girdim ki içeriye,
Burnumdan tütüyorsun denir ya
Özlenenlere, ah be sevdiceğim;
Sen benim kalbimde alev alev yanıyorsun...
Ah be gülüm...
Bütün kapılar kapalı üstüme
bütün perdeleri inik
ne bir mendil mavilik
ne bir avuç yıldız.
Bizi burda nu bastıracak ölüm
biz bu şehirden gülüm
çıkamayacak mıyız?
Ah be Nazım Hikmet...
Erkek kadına dedi ki:
— Seni seviyorum,
ama nasıl,
kilometrelerle derin, kilometrelerle dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beş yüz,
yüzde hudutsuz kere yüz...
Korku
... Korktuğunu, korkmaya başladığını gözlerinden okuyorum. Ah, hocam, ah, korku gözlere nasıl girermiş meğer. Sen hiç korktun mu? Ben bir kere korktum, hocam, gözüme talaş battığı gün. Talaş bir gözüme girdiydi, ama bana öyle geldiydi ki iki gözüm birden kör olacak. Kör olmak hocam, hiç görmemek... Vay anasını dehşetli şey be... İki ayağım, iki kolum kesilsin razıyım, şu yüzümde tek kalan pencere kapanmasın...
Sayfa 33 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
