Kadın kılığına giren Talat,
kadınlara sokaklarda yapılan sarkıntılıkları öfkeyle karşılar.
Şöyle der kendi kendine:''Ah biçare kadınlar, neler çekerlermiş.
Biz erkekler onları kukla mesabesinde kullanıyoruz.
Yolda serbest ve rahat yürümelerine mani oluruz.
Bu ne rezalet ve küstahlık.
Bir erkek, tanımadığı başka bir erkeğin yüzüne bakmaz, söz söylemez.
Lakin tanımadığı ve hiç görmediği bir kadına gülerek yüzüne bakmaya ve söz söylemeye başlar.''
Ah! Erkeklerin muhabbetine inanmak! Onların sadâkatine aldanmak! Ne büyük kabahat! Ah zavallı biz kadınlar! Biz, evlendiğimiz vakit de zannederiz ki, bir koca, bir refik (arkadaş) alıyoruz. Halbuki erkekler bize o nazarla bakmıyorlar.
Ah bîçâre kadınlar, neler çekerlermiş! Biz erkekler onları kukla mesabesinde (gibi) kullanıyoruz. Yolda serbest ve rahat yürümelerine mâni oluruz. Bu ne rezalet! Ne küstahlık!
Ah zavallı kadınlar neler çekerlermiş! Biz erkekler onları kukla gibi kullanıyoruz. Yolda serbest ve rahat yürümelerine mani oluyoruz. Bu ne rezalet! Ne küstahlık!
Sayfa 51 - Sıradışı YayıncılıkKitabı okudu
Ah bu erkekler, hem kadınsız yapamazlar hem de birikmiş ne kadar öfkeleri varsa hepsini de kadınlara yönlendirirler. Dostları da kadınlar, düşmanları da...
Sayfa 168Kitabı okudu
Erkeklerde sık görülen başarılı olma saplantısı, onların içlerindeki duygusal acı ve karmaşayı azaltma umuduyla sevgi kazanmak için yaptıkları çaresiz girişimdir. Kadınlarda sık görülen kusursuz olmaz saplantısı ise, sevgiye layık olma ve duygusal acılarını azaltma girişimidir. Aşırıya kaçılan her şey çözümlenmemiş geçmişimizin acılarının uyuşturulmasına yarar.
Sayfa 243Kitabı okudu
