Ah, insan öyle fani ki, yaşadığından gerçekten emin olduğu bu dünyada bile, varlığının tek bir gerçek iz bıraktığı bu dünyada bile, sevdiklerinin ruhunda ve hatıralarında o da sönüp kaybolacak, hem de çok çabuk!
Kitabı oxuyanda bəzən iki-üç gün uzaq qaldım. Oxumaq istəsəm də, ya məşğul olmağım, ya da mövcud kədərim buna əngəl oldu. Və bu durum daha da pis edir ki, sanki kitabda oxuduqularımı unuduram, beynimdən silinir. Belə olmasa da, düşüncəm belədir.
İki hissədən ibarət, bir-birinin ziddi düşüncələrə sahib gənc Werther'in iztirablarını hiss
Çoğu zaman sevinç veriyorsun onlara ve gönlünce onlarsız yapamayacağını düşünüyorsun; ama yine de - buradan ayrılsan, çevrelerinden çıkıp gitsen? Seni yitirdikleri için yazgılarında bir boşluk duyarlar mı acaba? Ne zamana kadar duyarlar? -Ah, insan işte bu denli fani bir varlık; tam da varoluşundan hiçbir kuşku duymadığı, mevcudiyetini gerçekten duyumsattığı tek yerde bile, sevdiklerinin hatıralarında, onların ruhlarında bile yitip yok olmaktadır, hem de o denli çabuk!
"Tanrı biliyor ya, çoğu zaman bir daha uyanmama isteğiyle, hatta zaman zaman bir daha uyanmama umuduyla yatıyorum yatağa ve sabahları gözlerimi açıp güneşi tekrar görünce mutsuz oluyorum.Ah, keşke huysuz biri olsaydım da suçu havaya,üçüncü şahıslara,başarısız girişimlere atsaydım. O zaman bu usancın dayanılmaz yükünü de hiç olmazsa yarı yarıya üzerimden atardım."
Ah, uyku sersemliği içinde hâlâ onu arayıp yokluğuyla uyandığımda, sıkışan yüreğimden bir göz yaşı seli boşanır ve ben, teselliden yoksun, ağlayarak karanlık bir geleceğe doğru devam ederim.
- Ah, insan öyle fani ki, yasadığından gerçekten emin olduğu bu dünyada bile, varlığının tek bir gerçek iz bıraktığı bu dünyada bile, sevdiklerinin ruhunda ve hatıralarında o da sönüp kaybolacak, hem de çok çabuk!