youtu.be/AiLfu6BMBLI?si=...
İlkay Akkaya - İzmir Ağlıyor
Ahh güzel İzmir. Bir yer bulabilsem seni hatırlatmayan...
Ahh...
Mazi,
Tanrının ardımdan seslenip
hayata küstürdüğü sinsi simya!
Ruhumun yorgun beldeleri
anımsıyor
kazıktan alfabeleri,
kazıya kazıya ölüyorum
kendimden
bir bir...
Sayfa 39
ANLAYAN ANLAR...
- "(...)Kendini bildikçe Allah'ı, Allah'ı bildikçe kendini biliyorsun; hakikatinde, sen-ben yok; yalnız Allah var...
Ahh bu kelimeler! aynı kelimelerle, aynı yerde, ayrı mânâları ve nüansları verme çetinliği! Her neyse anlayan anlar, isteyen genişini bulur!
Sayfa 175 - 10.Levha, (Hepçilik ve Hiççilik), -Varoluşun Hakikati- İBDA Yayınları.Kitabı okudu
Merhaba kitapseverler
#pupa#birkatilinkozasındançıkışı#polisiye#okudumbitti#ozlemli_kitaplar#alıntı
"İnsan her an her yerde kabuğunu kırabilir. Bunun yeri ve zamanı yoktur. Kabuğunuzu kırmanız için ne yapmanız gerekiyorsa onu yapmalısınız."
" Biz bu yola öfkeyle çıktık ve yanımıza aldığımız tek katık intikamdı. İçimizde bastıramadığımız bu öfke ve intikam bizi mutluluğa, sizi huzura kavusturacaktır. İşte bu pupadır"
Ali komiser ile hız kesmeden olaylar başlıyor nasıl mı? Arka arkaya soyulan bankalar, herşeyin en ince ayrıntısına kadar planlanmış ,proğramlanmış, soygunlar yapılmış ve bu soygunu yapan ahh kuryeler yani kurbanlar, bu işin peşine düşen , Ali komiser ve ekibi ...
Ustaca işlenmiş bu olaylar karşısında birde eşinden yeni boşanmış Ali komiser ve apartmana taşınan yeni komşusu Emel ile ilerleyen güzel bir ilişki...
Bir yanda amansız bir takip peşinde çözmeyi bekleyen vakalar diğer yandan yeni bir aşk mı doğuyor ? Emel ? Ali ' yi bekleyen sürprizler nelerdir? Ya Pupa?
Aksiyonu bitmeyen bir polisiye sizleri bekliyor Bir öneri de benden sizlere gelsin . Sağlıcakla kitapla kalın
@caglardemir_pupa
@edisyonkitap
Ezgi Özcan
Ahh canım...
Hz. Peygamber(sav); ashabını yoldan döner dönmez evlerine gitmekten men eder, eşlerinin kendilerini en güzel şekilde karşılayabilmeleri için onlara mühlet verilmesini isterdi.
Sayfa 33 - Ebû Dâvûd, "Kitâbu'l-Cihâd, Bâbun Fi't-TurukKitabı okuyor
Ahh..
Birisi kabuk tutmuş yaralarımızı okşamaya başladığında, cırt diye açılıveriyor ve kanamaya başlıyor yeniden oluk oluk. Birine teslim olduğumuzda ve içimizi döktüğümüzde, bedenimiz ve ruhumuz kan içinde kalıyor. O yüzden değil mi içimizi tutmalarımız, birine teslim olmaktan korkmalarımız, ortalıkta gergin ve tedirgin dolanmalarımız? “Anlatsam mı, anlatmasam mı?” kararsızlığımız. “Bu sevgi beni acıtır mı?” kuşkularımız.
Ahh… ne kadar da doğru
ÇOĞU ZAMAN YAŞAMANIN bir taş-kağıt-makas oyununa benzediğini düşünürüm: Kader umudu alt eder, umut cehaleti ve cehalet de kaderi. Ya da zihnimi meşgul eden haliyle: Kaderciler umutluları, umutlular cahilleri ve cahiller de kadercileri cezbeder.
Sayfa 95Kitabı okuyor
