Kurtuluşumu,her şeyimi, dünyayı sevmemi sana bağladım,sana borçluyum.Asıl peygamber olan sensin.Yeryüzünde günahsız olan tek insan sensin.
Sana doymak, korkunç ahmaklık olur.
Kendine iyi bak.Bir daha hiçbir ana doğuramaz seni.Bir daha hiçbir cihan bulamaz seni.
Ve hep olmayacak şeyler kurarım,
Gülünç, acemi, çocuksu..
Leylim - leylim dünyamızın yarısı
Al - yeşil bahar,
Yarısı kar olanda
Gene kavim - kardaş, can - cana düşman,
Gene yediboğum akrep,
Sarı engerek...
En iyisi sana imdat etmektir. Özlemektir seni, geberesiye. Ses etmektir, haykırmak “Leyla!” bir tenha saatte geceler yarı. Ömrümüz çelimsiz, kısa. Çabamız korkunç ama. Ayaklarımızı bastığımız toprağın, kokladığımız havanın, şunun bunun en ibne, en akla gelmez derdini dert edinmek. Kendimizi duymaya ,yaşamaya yönelmek bile yasak.
O gün, hiç gelmeyecek. Ama gelirse, yaşamaların, umutlanmaların sahiden bir anlamı kalmazsa, haber et bana suskunluğa beraber gidelim.
seni düşünebilmenin büyüklüğü ve tadı, hiçbir zulma, hiçbir ölüme baş eğmez. seninim, başkaca yokum.
Sayfa 181Kitabı okudu
öyle seviyorum ki üstüne yâr sevemem. öyle seviyorum ki senden gayri hiçbir nen, hiçbir kavram olamaz, tutamaz beni. seni, bugüne dek sevdiğim iş, dert edindiğim hiçbir kimseye, hiçbir düşünceye benzetemem. seni, senden gayrı hiçbir nenle ölçemem.
Sayfa 172Kitabı okudu