Arslan Baba, menkabeye göre ashabın ileri gelenlerindendi. Meşhur bir rivayete göre, dörtyüz sene ve diğer bir rivayete göre de, yediyüz sene yaşamıştı. Onun Türkistan’a gelerek Hoca Ahmed’i irşada me’mur olması, bir manevi işarete dayanıyordu :
Hazret-i Peygamber’in gazalarından birinde, Ashab-ı Kiram nasılsa aç kalarak onun huzuruna geldiler; biraz yiyecek istirham ettiler. Hazret-i Peygamber’in duası üzerine Cibril-i Emin, Cennetten bir tabak hurma getirdi; fakat o hurmalardan bir danesi yere düştü. Hazret-i Cibril dedi ki : “Bu hurma sizin ümmetinizden Ahmed Yesevi adlı birinin kısmetidir". Her emanetin sahibine verilmesi tabii olduğu için, Hazret-i Peygamber, ashabına, içlerinden birinin bu vazifeyi üzerine almasını teklif etti. Ashaptan hiçbiri cevap vermedi; yalnız Baba Arslan inayet-i risalet-penahi ile bu vazifeyi üzerine alabileceğini söyledi. Bunun üzerine Hazret-i Peygamber, o hurma danesini eliyle Arslan Baba’nın ağzına attı ve mübarek tükrüklerinden de ihsan etti. Hemen hurma üzerinde bir perde zahir oldu ve Hazret-i Peygamber, Arslan Baba’ya, Sultan Ahmed Yesevi’yi nasıl bulacağını ta'rif ve ta'lim ederek, onun terbiyesi ile meşgul olmasını emretti. Bunun üzerine Arslan Baba Sayram’a - yahut Yesi’ye - geldi ve üzerine aldığı vazifeyi yerine getirdikten sonra, ertesi yıl vefat eyledi...
Sayfa 28 - Diyanet İşleri YayıneviKitabı okudu
(İbrahim Tenekeci'nin Kaleminden)
"Hz. Dâvûd (a.s.) Hakk’a (c.c.) yalvarıp dedi ki: İlâhî! Dünyada sultan denen kulların ve onların hazineleri var. Pekiyi, senin hazinen nerdedir? Ferman geldi: Ey Dâvûd! Benim hazinem, mü’min kullarımın gönülleridir.”
(Dr. Hayati Bice, Hoca Ahmed Yesevî, sayfa 281)
Ahmed Yesevî Dedi ki:
"...Ne kini kin, ne de kanı kan temizler. Kin kini, kan kanı çeker sürükler. (...) Kini de kanı da sevgi temizler, bunu böylece biliniz ve başka söze inanamayınız!.. Ve sadece yurdunuz için kinleniniz; kan, ancak yurt için gerekiyorsa, helâldir!"
Sayfa 192Kitabı okudu
Ey evlad benden sorsan ümmet hani,”
“Ümmet” dedi göğsüm dolarak hasret yarası,
“Ümmetim için çok çekiyorum Hakk’dan külfet”
Mustafâ’ya mâtem tutup girdim ben işte.
“Ümmetlerimin Günâhlarını her Cumâ affet…”
Alıp geleyim ya Muhammed, sen bunu ayır,
“Ta ki ağlayıp secde eyleyim Rabbim affet…”
Mustafâ’ya mâtem tutup girdim ben işte.
