Yalnızken, hayal gücümüz devreye girip, bizi kanatlarının üzerine alarak kendimizi herkesten daha aşadağıdaymışız gibi hissettirir. He şey normalde olduğundan daha yüce, bizden daha üstün görünür, Zihnin bu algısı gayet doğaldır . Genellikle yetersizliklerimizi sürekli olarak göz ününde bulundurur, başkalarının bizlerde olmayan niteliklere sahip olduklarını düşünürüz . Bizdeki tüm nitelikleri onlara yükler, sonra da sadece hayal gücümüzde var olan mükemmel ve mutlu insanlar yaratırız.
Bazen onu dünyadaki her şeyden daha fazla severken ve kendimi ona adamışken, sadece onu düşünüp, başka hiçbir şey istemezken, onun nasıl olup da bir başkasını sevebildiğini, buna nasıl cüret ettiğini anlamıyorum.