Dağın buluta sevdasını, ırmağın denize akarken ki telaşını, rüzgârın yapraktaki sevincini, yağmurun toprağa katılışında ki titreyişi bilen türküyü de bilecektir. Çünkü tabiyatın Türküsüdür insanın özünden akan. Dağdan buluta, ırmaktan denize, yağmurdan toprağa yakılan türkü, insanda ise gönülden gönüle yoldur.