Ali Bekar
@alibkr010
Hayattan söz edilirdi,
Zor denirdi,
Ve ardından susulurdu mutlaka.
boxd.it/2jUI1
Bilkent Üniversitesi
3 Mart
209 okur puanı
Eylül 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Yalnızlıktan beslenen biriydim; yalnızlığımı alırsanız yemeğimi ve suyumu almış kadar olursunuz.
Sayfa 31 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Öyle hassas insanlar vardır ki kendi tuttuğu yaşları başkasının gözünde görünce çıldırır.
Sayfa 57 - Can yayınlarıKitabı okudu
Aşk, mutluluk verici bir arzuyla doluyken olduğu gibi ıstıraplı bir kaygı içindeyken de bütünün peşindedir.
Sayfa 55 - Can yayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Zor nefes alıyorum, içim titriyor, sözcükler boğazıma takılıyor:
Bu bir rüya, zaman ve mekanın yitip gittiği.
Sayfa 401 - Doğubatı YayınlarıKitabı okudu
Köle oluruz sonunda
Kendi yarattığımız yaratıklara.
Sayfa 352 - Doğubatı YayınlarıKitabı okudu
Ve sarılmaz kimse kavuşunca arzuladığına,
Arar daha fazla arzuladığını budalaca
Sayfa 277 - Doğubatı YayınlarıKitabı okudu
Ah Tanrım! Sanat uzun,
Oysa hayat kısa.
Sayfa 44 - Doğubatı YayınlarıKitabı okudu
Ne garip değil mi, renkler üzerine çalışırken ölür Eisenstein.
Düşünürken.
Daha da garip olanı benim payıma düşen de pek farklı değil.
Ölürken düşünmek.
Renkler içinde.
Sayfa 55 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Bütün yaşama cesaretimi ölülerden alıyorum. Anlatılarında yaşadığım ölülerden. Bu kahrolası dünyayı, yaşanır bir dünyaya dönüştürmeyi başarmış ölülerden. Dünyanın ihtiyacı olan, her olguyu vermiş, söylemiş, yazmış ölülerden.
Sayfa 74 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
İşte bağırıyorum. Ve beni duyan gene benim.
“Sen düşüncelerle yaşıyorsun, diğerleri gerçeklerle”
Sayfa 35 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Nereden geldiğim sorusunu yanıtlamak istemiyorum. Hiçbir yerden gelmiyorum. Kendimden başka.
Sayfa 25 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Doyum içinde ayrılacağımı sandığım bu yaşamdan, zaman zaman algılıyorsun ki, hiç de doyumla ayrılamayacaksın. Hiç yaşanmamış gibi. Doymak mümkün mü.
Sayfa 12 - Yapı Kredi Yayınları
Aynı dili konuşan iki kişi yok. Her sözü, insanın kendisi için söylediğine inanıyorsun. Her söylenen söz, bir biçimde insanın kendi kendini onaylaması. Karşısındakine birşey anlatmak istese de, gene kendi gerçeğini, bilmişliğini ya da doğru algılayışını kanıtlamak için söylenen sözler. Bir bedenin üzerinde dolaşan her el, kendi bedenini okşamak istercesine dolaşıyor öteki beden üzerinde.
Sayfa 12 - Yapı Kredi Yayınları
Birisinin teniyle yanyana olmak, kendi var oluşumu unutmak mı. Ya da daha derin algılamak mı. Kendi var oluşum. Her var oluş kendisiyle birlikte ölümü getirmiyor mu.
Sayfa 11 - Yapı Kredi Yayınları
Ve bana geceler yetmiyor. Günler yetmiyor. İnsan olmak yetmiyor. Sözcükler, diller yetmiyor.
Sayfa 9 - Yapı Kredi Yayınları