Yavuz Sultan Selim’in, bir sefer dönüşü, yanında çok kıymet verdiği hocası ve aynı zamanda Anadolu Kazaskeri Kemal Paşazâde vardır. Yavuz Sultan Selim ve hocası Kemal Paşazâde, hem yol almakta hem de ilmi sohbetlerde bulunmaktadırlar. Bu sırada çamurlu bir sahadan geçilirken, Kemal Paşazâde’nin atının ayağından sıçrayan çamur, Yavuz Sultan Selim’in kaftanını kirletir. Bu hâdise karşısında büyük âlim Kemal Paşazade’nin mahcubiyeti yüzüne yansımıştır.
Koca sultan, ilme ve âlime verdiği ehemmiyetin bir ifadesi olarak şunları söyler: “Kederlenmeyiniz. Sizin gibi bir âlimin atının ayağından sıçrayan çamur bizim için bir ziynettir.” Ve kaftanını çıkarıp hizmetkârına uzatırken: “Vasiyetimdir, öldüğüm zaman bu kaftanı sandukamın üzerine koysunlar” diye emir buyurur.