Alsemender
Yalan söylememek, doğruyu söylemek. Baştan beri ayrı işlerdi bunlar; eşdeğerli buyruksular diye gösterilegeldikleri halde.
Sayfa 169Kitabı okudu
Alsemender
Önemli olan yalan söylememek, doğruyu söylemek değildi de, doğruculuk erdemini içinizde taşıdığınıza herkesi inandırmaktı sanki.
Sayfa 169Kitabı okudu
Alsemender
Susmak ya da doğruyu söylemek konusunda bir karara varabilmek için bilim daha ne kadar emekleyecekti?
Sayfa 170Kitabı okudu
Alsemender
"Bir kedinin dostluğu bir kekliğin dostluğundan pek başka galiba."
"İnsanın yalnızlığını mı paylaşıyor, yoksa bu yalnızlığı daha mı çekilir kılıyor, doğrusu ben de bilemiyorum."
Sayfa 184Kitabı okudu
Alsemender
Düpedüz söylenen doğruların pek az insana "güzel" geldigini öğretmemisler miydi kendisine?
Sayfa 165Kitabı okudu
Alsemender
Yalan söylememek, doğruyu söylemek. Baştan beri ayn iş lerdi bunlar; eşdeğerli buyruksular diye gösterilegeldikleri hal de. Eğitimin de, yaşamın da her katında, ikisi bir arada, başlıca erdem diye gösterilirdi. Ama gerçekten yalan söylememek, hele gerçekten doğruyu söylemek, neredeyse kusur sayılıyordu gün delik, küçük işler yaşamında. Başından beri bunun da farkında değil miydi sanki? Az mı kınanmıştı bu yüzden?
Öykünün yırtılıverdiği yer;
Kitap 1 hikâye 13 masaldan oluşuyor. Kitaba ismini veren 
Göçmüş Kediler Bahçesi yle başlıyor ,3 sayfa. Nasıl yani bittimi derken bir masal karşılıyor sizi sonra,13 masalın arasına serpiştirilmiş bölüm bölüm devam eden bir hikâye anlatısı aslında Göçmüş Kediler Bahçesi (okuyacak olanların özellikle bu tasarıma dikkat etmelerini isterim,ben ikinci masaldan sonra anladım zira).