Dionisos'un sevecenliği☆☆☆
"Şarap tanrısı etrafına bakınıp "Beni özlediniz mi ?" diye sordu.
Satirler heyecanla kafa sallayıp eğilmeye başladılar. "Evet, evet, çok özledik, efendim !"
"Ama ben burayı hiç özlemedim !" dedi Dionisos ters ters."
Doğan ÇocukKitabı okudu
"Yine geleceğim arkandan. Belki on gün, on beş gün hiç aramayacağım, hiç özlemedim gelmeyeceğim sanacaksın ama ben aylar bile geçmiş olsa sonunda dayanamayıp o sıktığım son dişi de kıracak ve sana geleceğim."
"Seni özledim," diye mırıldandı şakağıma. "Sadece yirmi dört saattir tanışıyorduk ama daha önce hiç kimseyi böyle özlemedim."
Sayfa 123Kitabı okudu
Day 4
Yatağımla birleşmiş adeta benim uzantım haline gelmiş, saat 12 ben hala kalkamıyorum. Kalkmak için bir nedenim yok, güneşi de özlemedim değil ama yine de vücudum bana eşlik etmiyor, açıyorum şarkı ve “we are all gonna die”…Neye doğru gidiyoruz bilmiyorum ama karanlıktan da başka bir şey göremiyorum
Bükre Kanatsız Ejderha
"Zamanında sevildiğimi düşünüyordum. Sonra kimsenin beni gerçekten sevmediğini fark ettim. Arkadaşlarımı zor seçerdim. Samimiyetlerine göre onlarla dost olurdum, benimle aynı fikirde olmamaları o zamanlar benim için zenginlikti. Eskiden zor seçerdim ama artık hiç seçmiyorum. Çünkü samimiyet dışında, değer görülmeye de önem veriyorum artık. Samimi bulmayınca kayboluyorum ve inan arkadaşlarım için sadece ben varmışım, onları hayatımdan çıkardıktan sonra neredeyse bir gün bile özlemedim, eksikliklerini hiç hissetmedim. Hep ben onlara değer veriyormuşum. Benim arkadaşa ihtiyacım olduğunda umursanmadım. Her zaman ben onlara destek olmuşum, onlar bana destek olmamış. Ben onların sorunlarını dinlerken yargılamadım, onlar yadırgadılar. Arkadaşlarım gerçekten samimi değilmiş, bunu fark ettim. Sonra her şey birden alt üst oldu. Arkadaşlarım samimiyetsizleşti, kabalaştı ve kötüleşti. Üstelik bana değer vermediklerini gözüme gözüme soktular. Benim mutsuz olduğum gün, aynı konu hakkında nispet yapan arkadaşım vardı mesela ya da ben bir şeyi dert ettiğimde bunu önemsemeyen; bana yapılan kötülüğe tepki vermeyen. Hatta her şeyde beni suçlayan. Dinlemeyen, yargılayan,üstelik inanmayan! Arkadaşlık böyle bir şey değil ki. Bana güvenmeyen insanla nasıl arkadaşlık kurayım? Neden öyle oldu anlamadım. Hayatımdan çıkmak istediler ben de izin verdim. Kimseyi durdurmadım ve tutmadım."
"yine geleceğim arkandan. belki on gün, on beş gün hiç aramayacağım, hiç özlemedim gelmeyeceğim sanacaksın ama ben aylar bile geçmiş olsa sonunda dayanamayıp o sıktığım son dişi de kıracak ve sana geleceğim."
Her şeyi idealleriniz, erdeme uygunluk yönünden düşünürsünüz. Hepsini kabule hazırım ama, ne yapayım ki insan erdemlerinin temelinde bencillik olduğunu bir türlü aklımdan çıkaramıyorum. Erdem arttıkça bencillik de çoğalır. Kendi kendini sevmek kuralına taparım ben. Hayat ticari bir uzlaşmadır; paranızı havaya saçmamak şartıyla keyfiniz için dilediğiniz kadar harcayabilirsiniz. Böylece başkalarına karşı görevinizi de yapmış olursunuz. Ahlakı ille gerekli sayıyorsanız, benim ahlakım böyle işte, böyle düşünüyorum. Aslında açık konuşmak gerekirse, başkalarını para karşılığında çalıştırmaktansa hizmetlerinden bedava faydalanmayı tercih ederim. Hiçbir idealim yok, olmasını da istemem, asla özlemedim bunu. İdealsiz de çok hoş bir ömür sürülebilir.
Sayfa 284 - İş BankasıKitabı okudu
Ben aslında seni özlemedim dede, dedi.
Keşke özleseydim ama kendi derdime düşmüşüm ben, özür dilerim, dedi.
Kendi derdinden kurtuluyorsun ki, keşke diyebiliyorsun evladım, üzül üzül ki daha da ol, dedi dede.
Sayfa 298 - KetebeKitabı okudu
"Sen bana bir insanın da bir başka insanın evi olabileceğini gösterdin. Senin yanındayken evimi hiç özlemedim. Şimdi evini özlemen bana hakaret olur, senin evin senin ailen benim bun sana hep söyledim. Annen baban seni bana emanet etti, acını çek, ağla, ama evini ve onları her özlediğinde hayatına ne amaçla girdiğim hatırla. Tamam mı?"
Sayfa 317Kitabı okudu
Prens’ten Yazar’a
Ben basit bir adam olduğum için meseleye sade,pratik bir gözle bakarım.Örneğin ben çoktandır bütün bağlardan,vecibelerden kurtardım kendimi.Ancak bana bir fayda sağlanıyorsa herhangi bir zorunluluk altına girerim.Ayaklarınız bağlı,zevkleriniz hastalıklı olduğu için siz bu görüşe katılamazsınız.Her şeyi idealleriniz,erdeme uygunluk yönünden düşünürsünüz.Hepsini kabule hazırım ama,ne yapayım ki insan erdemlerinin temelinde bencillik olduğunu bir türlü çıkaramıyorum.Erdem arttıkça bencillik de çoğalır.Kendi kendini sevmek kuralına taparım ben.Hayat ticari bir uzlaşmadır;paramızı havaya saçmamak şartıyla keyfiniz için dilediğiniz kadar harcayabilirsiniz.Böylece başkalarına karşı görevinizi de yapmış olursunuz.Ahlakı ille gerekli sayıyorsanız,benim ahlakım böyle işte,böyle düşünüyorum.Aslında açık konuşmak gerekirse,başkalarını para karşılığında çalıştırmaktansa hizmetlerinden bedava faydalanmayı tercih ederim.Hiçbir idealim yok,olmasını da istemem,asla özlemedim bunu.İdealsiz de hoş bir ömür sürülebilir.Kısacası siyanür asidine başvurmak zorunda olmayışıma seviniyorum.Biraz daha erdemli olsaydım,belki ahmak filozof gibi,o nesnesiz yapamazdım.Yoo! Hayatta o kadar güzel şeyler var ki.Mevki,rütbe,büyük oyun;kumara bayılırım.Hepsinin üstünde de kadınlar…
Sayfa 284 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu