Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
İnsanlık kavramına uzaktan bakmamızı sağlayan ve duyumuzu, duygularımızı anlamaya çalışan Dünya dışı bir varlıkla başlıyoruz kitaba.
Dünya'ya gelişinin hatta zorla getirilişinin bir amacı var elbette. Her ne kadar gelirken bu amacı önemsemese de duyguları öğrenmeye başlamasıyla başka bir yöne evriliyor hikayemiz. Sevgiye,aşka,hüzne.. Özetle duygulara..
Uzaktan insanın hatalarını hırslarını kaçırdığı anlık mutlulukları söylemek çok kolay olsa da ( ki bizde bunu yapıyoruz) yaşarken öyle olmuyormuş dediğini duyar gibi oluyoruz ana karakterimizin.
Okuması genel anlamda keyifli olsa da bazı sayfalarda insanın hayal gücüne bırakılan ama mantıksal eksiklikler barındıran yerler vardı. Ama yine de Dünya dışı varlıkları barındırsın, biraz da fantastiklik barındırsın diyen okuyucular sevebilir.
Deliliğin Delili Yoktur
Herkesin içinde bir Raci vardır. Varoluşu, yaşamı, hayatı ve evreni sorgulayan. İçilen bir kahvenin seni zihnin derinliklerine götürebileceği ne büyük bir nimetti. Tabi sen evreni ve varoluşu sorguladıkça meczup yerine konuluyorsun, orası da ayrı bir cabası. Raci'ye hak veriyorum, bu dünya zeki yani sorgulayan insanların tımarhanesidir. Varoluşun uğruna içilen kahve vücuda esrar gibi tesir ediyor seni hayalin derinliklerine götürüyordu. Bağımlılık yapıyordu... Yine de siz sadece kahve için ama düşünmekten kaçınmayın.
Modern Nemesis'in bir parçası, okul...
Ivan Illich'in bilinen en meşhur kitaplarından biri, Okulsuz Toplum.
Kitap ismi belki birçok yanılsamaya sebebiyet verebilir lâkin asıl muhayyile bu değildir.
Aslına bakılırsa okulsuz bir toplumun en büyük eleştirisi okulsuz bir dünya yaratmak amacı değildir. Illich'in düşünce sistematiğine bakıldığında endüstriyel bir topluma yönelttiği eleştirileri görüyoruz. Endüstriyel bir eleştiri geliştirir.
Okulsuz toplumun okullaştırmakla yükümlü olduğunu, her şeye okullaşmıs bir perspektifle bakmanın, eğitime bir çeşit değer olarak değil de hizmet, memuriyet anlayışıyla bakıldığının eleştirisini görüyoruz. Okullaşmıs bir toplumda birey değil kurumun ön plana çıktığını görüyoruz.
Illich okulda yaşanan tektipleşme dolayısıyla çocuğun hayal gücünün, yaratıcılığının da öldüğünü düşünmekte. Ona göre aslında okul yeni dünya düzeninin mabedi konumundadır.
Kısaca okulsuz toplum bir endüstriyel bir eleştiri kitabıdır. Asıl eleştiri okula değildir, okulun endüstriyel toplumda hayal gücümüzü bile okullaştırmasıdır.
Okurken yine fazlasıyla farkındalık hissettiren bir kitap oldu benim için. Toplum bilimle ilgilenen kişiler için elzem bir kitap olduğunu düşünüyorum. Hele de özellikle öğretmen ve öğretmen adaylarının muhakkak okuması gerektiği kanaatindeyim. Okuyacak olanlara şimdiden iyi okumalar..
288 syf.
9/10 puan verdi
Romanın kusurlarını araştırmaktan muhtevasını anlamaya fırsat bulamayanların mahiyetini anlamayacağı türden bir kitaptır.
[ Kitap okumaya yeni başlayanların sadeleştirilmiş hâlini tavsiye ederim dili ağır gelebilir. ]
Kitap bir tezli roman özelliği taşıdığından ne kadar -teknik açısıdan- kusurlu olsa da konusu itibariyle güzelliğinden hiçbir şey kaybetmemiştir. İçinde mitolojiden çeşitli sembollere, dinlere ve üzerine oturup düşünülecek sorgulamalara yer veren bu eser mutluluğun peşinde koşan Râci'nin hayat hikâyesidir.
Râci, dünyalık şeylerin peşinde koşan ancak içindeki boşluğu bir türlü dolduramayan ana karakterimizdir. Çok iyi tahsil görmüştür. Zekidir. Ve huzursuzdur. Bu huzursuzluk sorgulamaya götürür. Ancak bir şey var ki Râci içindeki şüpheden bir türlü kurtulamaz. Zaten bu yüzdendir ki içindeki şüpheyi bir ejderhaya benzetmiştir. Bu yolda ona Aynalı Baba adında birisi rehberlik eder. Ve sonunda delirdiğini düşünüp tımarhaneye kapatılır.
Aynalı Baba'ya gelirsek, cübbesinin üzerinde aynalar ve tenekeler yapıştırdığından ona bu isim verilmiştir. Ayna aslında buradaki en bariz motiflerden birisidir. Kendi görmek daha doğru kendini bilmek adına görsel bir araç olan aynaya baktığımızda hakikatin kendisini de görmüş oluruz. Zira insanın kendini (yaratılışı, yaratılanları) bilmesi Allah'ı bilmesidir. Ve göze çarpan şeylerden bir tanesi de Vâhdet inancıdır. Her şey bir tek şeydir ve her şey yine ondan gelmiştir.
İşte tüm mesele bu. Kendini bilmek... Lafı uzatmadan iki kelime ile koca romanı özetledim desem fazlaca eksik ancak bir o kadar da öz olur.
Hiç hoşuma gitmedi
5 puanı da seriye olan saygımdan veriyorum yoksa 3-4 arası gidip geliyodum ki ben genelde bol keseden her şeye puan veririm ama bu kitap beni çok zorladı malesef.
Biraz doldum o yüzden taraflı bi inceleme olabilir ama eğer şimdi yazmazsam yarın unutabilirim.
Yine üçleme hakkındaki genel fikrimden bahsedicem.(Spoiler içerebilir)
Seri distopik
MEME KANSERİ
Meme kanseri olan bir kadının ameliyata geçme sürecini ve bu kanser boyunca yaşadığı duygu, düşünce, hayal kırıklığı, burukluk ve biraz da hayatı sorgulama felsefesi. Aslında kendimize zaman zaman itiraf edemesek de kadın olsun erkek olsun dış görünüşümüzü ne kadar önemsediğimizi de görüyoruz satırlarda. Şu ana kadar okuduğum kitaplar arasında meme sözcüğünün en fazla geçtiği kitaptı sanırım, üç kelimeden biri memeydi. Yazarın amacı bu konuda farkındalık oluşturmaksa fazlasıyla başarmış. Duru, güzel bir anlatım sonucu karakterle birlikte okuyucu da bu sürece dahil oluyor.
