"Kime varacağım aney?" dedi sonunda. "Düğünsüz, derneksiz."
Şara, kızının bir tutamı kınalanmış saçlarına yüzünü gömdü. Ona da ağlamak, gülmekten hoş geldi.
"Ne bilem Genzuam," dedi. "Ya oğullarının biri alır seni, ya da başkasına satarlar. Elleri dardaymış da."