Demet
@annefrank
9844 okur puanı
Nisan 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Çıktığın yolda, bugün yelken açıp yapayalnız
Gözlerin arkaya çevrilmeyerek, pervasız Yürü!
Hür maviliğin bittiği son hadde kadar
İnsan âlemde hayal ettiği nisbette yaşar.
Sayfa 9Kitabı okudu
136 syf.
8/10 puan verdi
·
10 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Tatlı, serin rüzgarlar iyileştirsin beni
...
Sayfa 126Kitabı okudu
Demet tekrar paylaştı.
KREON
Asla dost olmaz düşmandan, ölmüş olsa bile.
ANTİGONE
Elbet öyle. Ben nefret için değil, sevmek için yaşıyorum.
Sayfa 44 - YKY
Demet tekrar paylaştı.
ANTİGONE
İyi bak kendine, yaşıyorsun. Benim ruhum öldü:
O yüzden ölülere hizmet edebilirim yalnızca.
Sayfa 47 - YKY
Demet tekrar paylaştı.
Tek sözcük yok. Ruhum ölmüş olmasın?
Yoksa yalnız kendi acın içinde rahat edecek ölçüde uyuştun mu? Öyleyse Ölüm'ün eşi olan ülkelere doğru kaçalım. Ben bilirim yapacağımızı zavallı ruh!
Sayfa 109 - İş Bankası Kültür Yayınları, Tahsin Yücel
Benden akıllı biri
O imkansız karşılıklı aşk mucizesine inanacak kadar deli değildim.
Sayfa 102Kitabı okudu
Demet tekrar paylaştı.
Ama yine de, geriye dönüp bakabilmek ve sebepler bulabilmek filan mümkün olsa da, sebepleri bulunca o sebeplerle olan şeyden gurur duyamıyor insan. Geriye dönüp baktığından bunun olmamasını sağlayabileceğini de görüyorsa eğer, öyle olmuyor işte-hayır, olmamasını sağlayabilmeyi değil; geri dönüp bakıp bunun hiç yaşanmamasını sağlamış olması gerektiğini. Bazı utançları insan sebep bularak hiç gideremiyor, isterse geriye dönüp dönüp üstüne kırk bir sebep yığsın. Ve belki de o utançlar insanın hiçbir zaman bahane bulmaması gereken şeyler...
Sayfa 580Kitabı okudu
Hoş, bu özgürlüğü ne yapacağım konusunda ne diyeceğimi bilmiyorum. Bu kararsızlık hali yeni bir şey değildi. Bıçağı çıplak bedenime batırırken kendimi öldürmek mi yoksa keşfetmek mi istediğimi (biri diğerine yol açsa bile) bilmiyordum.
Sayfa 101Kitabı okudu
Onu neyin beklediğini hiçbir zaman farkedemedi
Bazen aramıza çok mesafe koymasına izin verdim, çünkü sürekli olarak fazla yakınında olursam bir umutsuzluk anında kendine zarar verip benim hükmümden kaçabilirdi.
Sayfa 93Kitabı okudu
Koşarken hayatını sorgulamazsın zaten,mentali toparlarken
...Hiç ilgilenmiyordum, çünkü koşarken yoğun, kesintisiz, hem dışarıya, kum ve tuğlalar dünyasına, mavi göğün altındaki yeşillikIere, hem de kendi iç dünyama yönelik konsantrasyonumu korumak zorundaydım. Asla hata yapmayan ciğerlerimin etkin çalışması, içime çok güzel, moleküler bir müzik yayıyordu. Irmaklar, koylar, çağlayanlar geçtim, kuruyan göllerin kaygan çanaklarından geçtim...
Sayfa 92Kitabı okudu