”İnsan galiba yalnızca görüşmeyeceklerine görüşürüz diyor. “
Bu hikayelerde bir olay, olay örgüsü beklemeyin ancak dokunduğu konular çok hayattan. Hikaye okumayı sevmeyenlerin bile bir oturuşta bitirebileceği bir kitap. Yazar odalar arasında evler arasında dolaşıyor. Okuyucu için kapısından giremediğimiz ama içimizde var olan evlere girişi mümkün kılıyor. Sızıların, kederlerin, neşelerin kısacık satırları bu kitap. Beni rn derinden etkileyen ise Kız Kardeşim Handan hikayesi oldu. Kitap içerisinde ki hikayeler ise genel olarak;
1.Kalanlar: Bu öyküde, giden birinin ardından geride kalanın artık birlikte olmadıkları o evde yaşadığı sıkışmışlığı ve hissettiklerini güzel betimlemeler eşliğinde okuyoruz.
2.Son Bir Çay: Bu öyküde ise ilişkinin içerisine sıkışmış bir kadının yıllar sonra sevdiği adamla yüzleşmesi ve gidebilmek için, içinde yaşadığı duygu fırtınalarını görüyoruz.
3.Annemin Çadırı: Küçük bir kızın ağzından anlatılan bu hikayede ise, deprem sonrası çadırını alıp evden giden annesinin, babası ile olan ilişkilerindeki sıkışmışlığa ve sorgulamaya şahit oluyoruz.
4.Görüşürüz: Bu hikayede, yıllar önce evi terk eden babası ile olan ilişkisini, bir rüya sonrası yeni baştan sorgulayan bir kadının duygu geçişlerini onunla birlikte yaşıyoruz.
5.Kız Kardeşim Handan: Diğer hikayelerden biraz daha uzun olan bu sonuncu hikayede, annesini kaybettikten sonra farklı şekilde hayata tutunmaya çalışan iki kız kardeşin çabasını görüyoruz.