Ayşe
@apocalaysw
budandıkça fışkıran da bizleriz
instagram.com/apocalaysw
167 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
...
içinizdeki İslamı gösterin. Çünkü İslam, sizin üzerinizde görünmek ister. İman gizlidir. İslam açık. İman kalbdedir, İslam zahirde. İslam şeriatsa , şeriat sizin amellerinizde görünmek ister.
Bir kitap okudu
224 syf.
8/10 puan verdi
Bir Delinin Anı Defteri - Palto - Burun - Petersburg Öyküleri ve FaytonNikolay Gogol7.8/10 · 55,4bin okunma
Okur Takip Önerileri
bu benzetmeyi çok sevdim
Süleymaniye’ye , aralıklardan , eşiklerden , dönemeçlerden ve merdivenlerden geçe geçe , yolun sonundaki mihrapla karşılaşmak üzere yapılan kısa ama etkili bir yolculuk , yolcusuna özlü bir Hac deneyimini vadeder.
İstanbul gibi bir şehir , sakinlerinin tabiatla birer “ ilkel” insan olarak bağ kuramamasının sonucu olarak da , tabiatın içinden çekip çıkartılacak ritüellerden yoksundur. Ama camiye doğru yürümek , hatta tırmanmak , varmak için çaba sarf etmek ve bütün bunları bazı eşikleri , merdivenleri , dar geçitleri kat ederek yapmak zorunda kalmak , doğal biçimde ve önümüzde hazır bulmadığımız ritüellerin yerine , sun’i ama güçlü bir ritüel ikamesi sağlıyor.
Modern binalarla kurduğumuz ilişki onlarla göz hizasında diyebileceğimiz bir seviyede gelişmez ve onlarla bedeni - insani bir yakınlık ve temas kurmakta zorlanırız. Bu binalar insan ve zaman izini gizler ve buna mukabil teknolojiyi sergiler , hatta kutlar. Ama gerek Süleymaniye ve gerekse diğer kadim mabetler , ne kadar büyük boyutlu olsalar da , taştaki insan izini bizim için muhafaza ederler. Biz bu devasa kütlenin bizim beden ölçülerimizi aşan formuna rağmen onda benzerimiz olan insanca yapılan bir eseri görürüz.
Mesela cami yüzeyi basit , düz , taştandır. Taşın , fazla tezyinattan arındırılmış yalınlığı bize bir tür sıradanlık , elde edilebilirlik ve erişilebilirlik duyurur. Mesela Süleymaniye’de ayakkabısız bulunmak bizi evde olma , yani kişisel ve mahrem yuvamızda bulunma duygusuyla doldurur.
süleymaniye’ye bir de bu gözle bakalım
Süleymaniye , bu iki niteliği birlikte kendisinde bulundurur. Bir yandan devasadır , erişilmezlik duyurur. Özellikle dışarıdan bakıldığında , kat kat yükselen bu taş kütlenin ilk hissettirdiği şey yücelik , meydan okuma ve erişilmezlik olacaktır. Süleymaniye bu zaviyeden temasa kapalıdır. Bununla birlikte Süleymaniye yine de erişilebilir ve kuşatılabilir durur. Öncelikle kapılarının , pencerelerinin , merdivenlerinin , kürsülerinin beden ölçülerini çok tedirgin etmeyen ölçülere sahip olması bu yakınlığın bir sebebidir. Bu bedeni kıstas alan unsurlar Süleymaniye’nin bütün o cesametiyle çelişiktir.
Muazzam
Hz.Peygamber’in (as) yeni şehirde inşaya camiden başlaması sadece ibadet mahalli inşa etmek değil , mekanı yere çevirme , böylece anlamı oluşturma , mekandaki titreşimi başlatma , iki dünya arasında bir sınırda olma fikrini , yani tam olarak kutsal olanın bu dünyadaki deneyimini çağırma girişimidir.
Bir mekanı yer olarak benimseyen kimse , kendi özgül varlığını o yere ilikler ve böylece oradan kendisine ve kendisinden oraya bir kımıldatılmazlık katar. Böylece yer , kendinde mukim olana bir anlam bahşettiği gibi , aynı zamanda mukim olanın kendisinden bir anlam yüklediği bir mekan olur. İnsan ve yer birbirine iliklenmiştir ya da insan yeri giyinmiştir. Cami bu anlamda tam olarak bir yerdir.
Varlığımızın belgelerini onlara hem dış dünyada , hem de kendi içlerinde göstereceğiz , Fussilet 41/53 ayeti ile Göklere ve yerlere sığmam ama mümin kulumun kalbine sığarım kudsi hadisinden yola çıkan İbn Arabi şöyle der : Bizler kendimizden hareketle Allah'a ulaşırız.
