Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Zehra Dönmez

Zehra Dönmez
@appisae
İstanbul
1 Kasım 2000
19 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Tüm bu olup bitenden sonra belki de Ökkeş o kadar da mutlu değildi diye düşündüm.Belki de hastaydı ve o danışın içinde dönüp durmaktan bıkmıştı.Belki de daha fazla katlanamadı.Bende bazen aynı şekilde hissediyorum.
Sayfa 59
Reklam
H-5’te farklı öğretmenlerin yanı sıra sayamadığım kadar sınıf görevlisi var.Bu görevliler bizi tuvalete götürme,öğle yemeğimiz yedirme,gitmemiz gereken yerlere tekerlekli sandalyemizi sürme,ağzımız silme ve bize sarılma gibi işlerden sorumlular.çok fazla para aldıklarını sanmıyorum çünkü hiçbiri asla uzun süre kalmıyor.Bana kalırsa en az bir milyon dolar almaları gerek.Yaptıkları iş gerçekten çok zor ve birçok kişinin bunu anladığını sanmıyorum.
Sayfa 48
''Ne olursa olsun!''dedi.Hayatını berbat eden şeyin bu duraklamalar,bu boyun eğmeler olduğunu zannederek,artık aklına estiği gibi hareket etmeye karar verdi.
Sayfa 207Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Geçen günleri bir daha geri getirmek mümkün değildi ve sadece hatıralar,iki insanı birbirine bağlayacak kadar kuvvetli değildi.
Sayfa 177Kitabı okudu
Bir gün Allah peygamberlerini çağırıp sormuş,saadet nedir?demiş.Her biri kendilerine göre cevap vermişler.Musa:Arzı Mev’uda gitmektir;İsa:Bir yanağına vurana ötekini uzatmaktır;Buda:Hayatta hiçbir arzusu olmamaktır,yollu şeyler söylemiş.Sıra bizim Muhammed’e gelince:Saadet,hayatı olduğu gibi kabul etmektir…’’demiş.Ne doğru söz!Hayatı olduğu gibi kabul etmeli ve ona ne bir şey ilave etmeli,ne de ondan bir şey eksiltmeli,ne de ondan bir şey eksiltmeli…Bazı şeyler vardır,canımızı sıkar; ‘’Bu neden böyle?Böyle şeyleri dünyadan kaldırmalı!’’deriz.Bazı şeyler de mevcut değildir.İçimizden,bunların olmasını ister,hatta bu uğurda çalışırız.İkisi de saçma ve faydasızdır.İnsan dediğin mahluk hiçbir şeyi değiştiremez.Bunun için,gönlünün rahat olmasını istersen,gördüğün fenalıkların bile bir hikmeti olduğunu düşün ve yeryüzünde olmayan iyilikleri oraya getirmek sevdasına kapılma...
Sayfa 151Kitabı okudu
Reklam
Sonra en mühimi:Kendini halinden şikayet etmeye alıştırma!Ömrünün sonuna kadar dövünsen bu hayatın cefası tükenmez;kendine etmiş olursun.İçkiye de şimdilik pek heves etme.Bazen insan avunmak için başka çare bulamıyor ama,sen nefsine hakim ol.Biraz daha yaşlandıktan sonra nasıl olsa başlarsın.Hatta o zaman lazımdır da.Akşamdan akşama iki kadehin zararı yoktur.İnsana dünyayı unutturur.Eh,bu dünya da unutulacak dünya zaten…
Sayfa 151Kitabı okudu
Fakat hasta adam her şeyin kendiliğinden gelmesini bekliyor,hiçbir harekete geçmeyi düşünmüyordu.
Sayfa 110Kitabı okudu
Hayatta hiçbir şey ona kıymetli görünmemiş,peşinden koşmak,erişmek,sahip olmak arzusunu vermemişti.Etrafına daima bir yabancı gözüyle bakmış,hiçbir yere bağlanmak arzusu duymamış,bu yalnızlığının gururu içinde memnun olmaya çalışmıştı.Şimdi ilk defa bir şey istiyor,hem de korkunç bir şiddetle istiyordu.Fakat niçin bu istek imkansızlıkla beraber gelmişti?Niçin hayatının en büyük arzusunu,şimdiye kadar belki yine içinde,fakat en gizli yerlerde saklı duran bu arzuyu,hapsedildiği yeri parçalayarak ortaya çıkar çıkmaz,öldürmeye mecbur kalıyordu?..Niçin?Kimin için?..
Uygarlık çöküyor ve herkes kendi için yaşıyordu.
Dünya her yerde aynı; çalışıp kazanıyor, çabalayıp mutlu oluyorsun ;ama benim için ne önemi var? Ben sadece senin olduğun yerde iyiyim, senin huzurunda acı çekmek ve keyif almak istiyorum. Sen ey göklerdeki Babamız, beni geri mi çevireceksin?
Sayfa 127 - WertherKitabı okudu
Reklam
Çok fazla şeye sahibim ama her şey sana olan duygularımın içinde kayboluyor; çok fazla şeye sahibim ama o olmasa hepsi bir hiç olurdu.
Sayfa 118 - WertherKitabı okudu
Hayatımın hamurunu kabartacak maya eksik; kederli gecelerde beni canlı tutacak istek kalmadı artık, sabahları beni uyandıran dürtü yok
Sayfa 92 - WertherKitabı okudu
Seni ve etrafındaki sevdiklerini yiyip tükenmeyen tek bir an bile yok; yıkıcı olmadığın, olmak zorunda kalmadığın tek bir an bile yok; yaptığın en zararsız yürüyüş bile binlerce zararsız kurtçuğun hayatına mal oluyor, attığın tek bir adım karıncaların zahmetle inşa ettiği yerleri yıkıyor ve o küçük dünyayı ezerek bir utanç mezarına çeviriyor.
İnsan doğasının sınırları vardır:Sevinçlere,acı ve ızdıraplara belli bir ölçüye kadar dayanabilir,bunlar belli bir derecenin üzerine çıktığı anda ise yok oluruz.Dolayoısıyla asıl mesele, zayıf ya da güçlü olup olmamak değildir,çektiğimiz acıların derecesine dayanıp dayanamadığızdır. Bu acılar ahlakla da olabilri,bedenle de: Üstelik yüksek ateşten ölen birini korkak diye tanımlamak ,münasebetsiz görülürken ,hayatına son veren bir insana korkak denmesine hayret ediyorum
Sayfa 69 - WertherKitabı okudu
Şimdi aziz dostum, gayret göstermek güçlü olmaksa, fazla hassasiyet göstermek niçin bunun tersi olmak zorunda?
Sayfa 68 - WertherKitabı okudu
33 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.