Toplum; aptal kafaların sığ ve yavan gevezeliklerini, büyük beyinlerin düşüncelerinden daha ikna edici bulur.
Arthur Schopenhauer
Tehlike gelmeden görenlere Abdal denir,
Geldiğinde görenlere Aptal,
Gelse de görmeyenlere Ahmak...
Yüksek sesle söylemediğin zaman insanlar, boş bıraktığın sessizliği kendi aptal varsayımlarıyla doldurur.
Jodi Picoult
Madem birileri bilmediği konuda konuşma hevesine girmiş, ben de hayatını çok iyi bildiğim üç kişiden birisi olan 
Nazım Hikmet Ran hakkında biraz açıklama yapayım;
Nâzım, sosyal medyadaki gerizekalıların iddia ettiği gibi çok fazla kadınla aşk yaşamış bir isim değil.
2 kadınla uzun süreli ilişki, 1 kadınla ise müşterek çocuk sahibi olduğu ilişki, yaşamında ön plana çıkıyor. Çocukluk harici ömrünün 3'te 1'i hapiste, 3'te 1'i sürgünde geçmiş evrensel bir ismin, aptal ergenlerin bir şey biliyormuşcasına karalanmasına tahammül edemiyorum.
Kol saatinde vera yazıyormuş, aynı şiiri sekiz kadına yazmış gibi gerçek dışı iddialarda bulunan herkes ya cahildir ya da aptal, ki bence her ikisi de.
Bir de bu hiçbir şey bilmeyen salaklar "bence Nazım sevmeyi seviyordu" diyerek sözde yalanlarını güzellemeye çalışıyor.
Bir konu hakkında yorum yaparken ölçün, tartın, biçin. Sevgilisi ile farklı şehirlerde üniversite okurken g.tü başı ayrı oynayan tiplersiniz siz.
Sizin ne haddinize Nazım Hikmet'in Aziz Hatırasını kirletmek.
Siz ne biliyorsunuz da kendi aranızda edebiyat eleştirisi yapıyorsunuz.
Az once bir dayi ppme kucuken ne aptal bir cocukmussun dedi dayi ne diyosun JWBDKEBDKSH
sokrat
Sonunda uyandım; yaşım yirmi altı.
Günaydın, çocukluğum bitti artık.
Hayatını kazan.
Değiştirdi düzen;
Olmamışken.... koyduğumun hayatını çözen.
Önce okul oku; on altı yıl masal.
Belki inanırdım asıl gerçeği duymasam.
'Hayatım boyunca, bir terazinin çalışma prensibi
Hiçbir.... yaramayacak mühendis olmazsam.”
Çalış sonra;
Modern kölelerden olma.
Başar başarabilirsen;
Körler göremezler onlar.
Öyle bırakamazsın şimdi;
Örnek gösteremem bundan.
'Anla artık aptal,
Ölsem dönemem bu yoldan.”
Sıkıldım her cümlemi açıklamaktan.
'Altmışımda rahat etmek için gençliğimi harcamaktan.”
Bazen düşünüyorum da cahil mi kalsaydım?
Farkında olmaktansa aptal mı ölseydim?
Ben en çok kendime kırgınım. Beni en çok ben kırdım.
Gerçekler acıdır, acıtır. Bir de canının acımasına rağmen susuyorsan, işte o an saygındandır. Ama bir yer var hani, acıdan da yakıcı olan, işte o an avazın yettiği kadar haykırırsın. "İnsanlığını kaybettin," derler, oysa kaybetmemek için verdiğin çabaları görmezden gelirler. Sen kör olursun farkında olduklarına, seni aptal bellerler. Ama er ya da geç, bir gün değerini anlar seni bir hiç uğruna değersizleştirenler. İşte o günü sen göremesen bile, onlara pişmanlığın acısı yeter.
Kitabsever