"Hayatımızda, çok yakın olup da hiçbir şeyin aramıza giremeyeceği bir zaman oldu, bizi sadece küçük bir köprü birbirimizden ayırıyordu. Sen tam üzerine basmak üzereyken sana sordum: 'Köprüyü aşarak yanıma mı gelmek istiyorsun?' Sense daha fazla gelmek istemedin; sana tekrar aynı şeyi sorduğumda ise sessiz kaldın. O zamandan beri aramıza bizi birbirimizden uzaklaştıran, birbirimize yabancılaştıran dağlar, çağlayanlar ve daha neler girdi; artık bir araya gelmek istesek de gelemeyiz. Şimdi o küçük köprüyü düşündüğünde söyleyecek söz bulamıyor, hayretler içinde kalıyor, hıçkırıklara boğuluyorsun."
Sayfa 124Kitabı okuyor
Sen, bu âhengin zevkiyle zevklenişe, bu delice neş'enin girdabında sarsılarak kayboluş ve parçalanışa bîgâne misin?
Her şey sürüklenir, durmak bilmez,arkasına bakmaz, hiçbir kuvvet onlara mâni olamaz, onlar hep sürüklenir. Bu sür'atli musikiye ayak uyduran mevsimler raks ederek gelip geçerler -her an dağılan,ayrılan ve ölen renkler, âhenkler ve kokular bol bir neş'eyle,tükenmeyen çağlayanlar halinde akar.
Sayfa 33 - Türkiye İş Bankası Kültür ve YayınlarıKitabı okudu
Çağlayanlar bile hararetlidir
Buğday başağının çığlığıdır bulutlar
Siperleri kan mı doldurmalıydı
Neden böyle hıçkırıklı, umutlar
“Salibin hilâle hücumu”
salip: haç
Sayfa 110
hüznün sahillerine vuran kan rengi balıklar
yenik düşen
ama hep yenik düşen
çağlayanlar akıttı içimize
Çağlayanlar bile hararetlidir
Buğday başağının çığlığıdır bulutlar
Siperleri kan mı doldurmalıydı
Neden böyle hıçkırıklı, umutlar
Timaş YayınlarıKitabı okudu
Çağlayanlar bile hararetlidir
Buğday başağının çığlığıdır bulutlar
Siperleri kan mı doldurmalıydı
Neden böyle hıçkırıklı, umutlar
inatçıdır ama zayıftır. Kendi başına çok güçlü değildir. Nehir veya deniz gibi büyük miktarlardayken bir şeyler yapabilir. Dalgalar, çağlayanlar, girdaplar mesela...
umutlar
Çağlayanlar bile hararetlidir
Buğday başağının çığlığıdır bulutlar
Siperleri kan mı doldurmalıydı
Neden böyle hıçkırıklı, umutlar
Sayfa 41Kitabı okudu
"Hayatımızda, çok yakın olup da hiçbir şeyin aramıza giremeyeceği bir zaman oldu, bizi sadece küçük bir köprü birbirimizden ayırıyordu. Sen tam üzerine basmak üzereyken sana sordum: 'Köprüyü aşarak yanıma mı gelmek istiyorsun?" Sense daha fazla gelmek istemedin; sana tekrar aynı şeyi sorduğumda ise sessiz kaldın. O zamandan beri aramıza bizi birbirimizden uzaklaştıran, birbirimize yabancılaştıran dağlar, çağlayanlar ve daha neler girdi; artık bir araya gelmek istesek de gelemeyiz. Şimdi o küçük köprüyü düşündüğünde söyleyecek söz bulamıyor, hayretler içinde kalıyor, hıçkırıklara boğuluyorsun."
Sayfa 122Kitabı okuyor