Âdem’in cennetteki görevlerinden biri dili icat etmekti, her bir yaratığa ve nesneye adını vermekti. O masumiyet döneminde, dili doğruca dünyanın özüne gitmişti. Onun sözcükleri gördüğü nesnelere eklenmekle kalmamış, özlerini ortaya koymuş, sözcüğün tam anlamıyla onlara hayat vermiştir. Bir nesne ve adı birbiriyle yer değiştirebiliyordu.