“Hiç kimse hayatından hoşnut değil.”
Sayfa 68 - Can ÇocukKitabı okudu
Şehir görünüyordu:
Büyüyen çimento, demir, taş geometrisi,
Güvercin taşımayan yüzlerce otobüs.
Çiçekçi çiçeklerini mezata götürüyordu.
İki yasemin ağacı arasına,
salıncak kuruyordu bir şair,
Çocuğun biri okul duvarına taş atıyordu.
Bir diğeri erik çekirdeğini,
babasının renksiz seecadesine tükürüyordu
ve bir keçi haritadaki "Hazar" dan su içiyordu.
Sayfa 14Kitabı okudu
Sevgi yerine dünyasal sevgi yada ihtiras daha doğru olur
"Ne açlık ne sevgi ne öfke ne korkudur bütün kötülüğün kaynağı" dedi keşiş."Dünyadaki tüm kötülüklerin kaynağı nefsimizdir.Açlık da sevgi de öfke de korku da nefsimizden gelir."
Sayfa 33 - KeşişKitabı okudu
Dile uzak, doğaya uzak, insana uzak, kültüre uzak, yaşadığı zamana uzak insanın kendi özüne yakın olmasını beklemek, çekirdeği toprakla buluşturmadan topraktan bize bir erik ağacı vermesini beklemek gibidir.
Sayfa 17 - Kronik KitapKitabı okudu
Dile uzak, doğaya uzak, insana uzak, kültüre uzak, yaşadığımız zamana uzak insanın kendi özüne yakın olmasını beklemek, çekirdeği toprakla buluşturmadan topraktan bize bir erik ağacı vermesini beklemek gibidir.
Ilkel toplumlarda erkeğin bakiş açısı
İlkel toplumlarda, erkekler doğaya nasıl huşu ve korkuyla bakıyorlarsa, kadınlara da öyle bakıyorlardı muhtemelen. İlk insanlar, ölümcül ve anlaşılmaz kuvvetleri olan doğayla sürekli savaş halindeydiler. Doğanın çekirdeği dişinin rahmiydi ve bu rahimden yeni insan yaşamı, fışkıran kanlar ve çığlıklar eşliğinde doğuyordu
Kollektif KitapKitabı okudu
