Ayin başlamıştı. Acayip, son derece kullanışsız simli bir giysi giymiş olan papaz, çeşit çeşit isimler söyleyerek, dualar okuyarak bir ekmeği küçük parçalara bölüyor, bunları önce bir tabağa, sonra da içi şarap dolu bir kâseye koyuyordu. Bu arada papaz yardımcısı da zaten az anlaşılan, hızlı okunduğu için daha da anlaşılmaz hale gelen birtakım
_Hangi uğursuz yıldızın etkisi altında doğmuş olmalıyım?
_Dünyanıza sıçayım, adaletinize sıçayım, aile kavramınıza sıçayım. İkiyüzlü kıçlar, yalancı götler ve gıllolar.
_Eğer bir cinayet için söz verilmişse yeminden geri dönmek erdemdir.
_Her şeyi yaşamayan hiçbir şeyi yaşamamış demektir.
_Her şeytanlıktan bir iyilik doğar. Dengenin
sorgulamayan benzer sürüler
Ve papazın türlü sözcüklerle överken adını sayısız kez yinelediği İsa’nın burada yapılanların hepsini yasaklamış olduğu, papazdan, hapishane müdüründen tutun Maslova’ya kadar kimsenin aklına gelmiyordu; İsa öğretici din adamlarının bu anlamsız laf kalabalıklarını, ekmek ve şarap üzerine yaptıkları dini küçük düşüren bu büyücülüğü yasaklamakla
Gelde Tolstoy'u Afaroz etme !
Ve papazın türlü türlü sözcüklerle överken adını sayısız kez yinelediği İsa’nın burada yapılanların hepsini yasaklamış olduğu, papazdan, hapishane müdüründen tutun Maslova’ya kadar oradaki hiç kimsenin aklına gelmiyordu;
İsa, öğretici din adamlarının bu anlamsız laf kalabalıklarını, ekmek ve şarap üzerinden yaptıkları, dini küçük düşüren bu
Kurban
Bu alışkanlık İlkçağ dinlerinin çoğunda ve daha gerilere gidilirse belki de hepsinde bulunabilir. Saf zekâyla ilgili olmayan konulara uygulandığı zaman, mantığın götüremeyeceği hiçbir yanlışlık ve korkunçluk yoktur. Ama kurban etmede başka bir şey daha vardır: Aksi takdirde, sungunun zorunlu olarak neden hayvan veya bitki ve neredeyse her zaman hayvan olduğu açıklanamayacaktır. Öncelikle, genel olarak kurban etmenin kökenlerini, tanrının ve ona tapanların birlikte yedikleri kabul edilen bir yemekte görme konusunda fikir birliği vardır. Daha sonra ve özellikle, kanın özel bir niteliği vardır. Hayatın kaynağı olarak kan, tanrının insana daha iyi yardım etmesini sağlamak ve belki de ona daha güçlü bir varlık sağlamak için ona güç veriyordu. Bu, dua gibi, insanla tanrı arasındaki bir bağdı.
Sayfa 181Kitabı okudu
