Aşık Mevlüde Bacımızın aşağıdaki şiirini Zülfü Livaneli plağa okumuştur:
Şarkışla' ya düşürmesin,
Allah sevdiği kulunu,
Gemerek'te çevirmişler,
Deniz Gezmiş'in yolunu.
Gece Elmalı'da kalmış,
Hamamcı Ali'yi sormuş,
Bu menkıbeyi her okuyuşumda kimyam bozulur... Okuyun!
Ebü'l-Leys Semerkandî hazretleri [kuddise sırruhû] anlatıyor:
Bir defasında Bağdat'ın zenginleri Mekke'ye hacca gitmeye karar verdiler. Bağdat'ta fakir bir dokumacı vardı. O da hocaların Mekke'ye gideceğini duyunca kendi kendine şöyle dedi:
"Ben de onlarla birlikte hacca giderim. Zenginlerin malı varsa,benim de
Şarkışla'ya düşmesin oy
Allah sevdiği kulunu oy
Gemerek'te çevirmişler
Deniz Gezmiş'in yolunu
---'
Oy n'olmaydım n'olmaydım oy
Okur yazar olaydım oy
Deniz mahkemeye düşmüş
Avukatı ben olaydım
Nə mən olaydım, ilahi, nə də bu aləm olaydı,
Nə də bu aləm ara dil müqəyyədi-qəm olaydı...
Nə hicran atəşinə odlanıb yanaydı dilim ki,
Nə eşqin içrə könül böylə xürrəm olaydı...
Kim ısıtır, kim sever beni daha?
Sıcak eller uzatın bana!
Yürek mangalları uzatın bana!
Vurulup düşürülmüş çırpına çırpına,
can çekişenler gibi, ayakları ovuşturulan,
sarsılmışım, ah!
Bilinmeyen ateşlerle yana yana,
sen peşimdesin, ey Düşünce!
Adlandırılamaz! Açıklanamaz! İğrenç!
Sen, ey bulutların ardındaki avcı!
Yerle bir olmuşum senin