Ancak bir yol açılmışsa , açılabiliyorsa yürümemiz değer kazanır çünkü . Ve her yola çıkışımız , daha önce açılmış bir yoldan başlar . Sonra gizli , sırlı , belki de sıradan patikalar keşfedip yolu genişletir, derinleştiririz. Hiçbir yere varmayan yolları keşfetmek bile bir hikâyedir . Başkalarıyla paylaşabiliriz , onlara “hikâyenin sonu acı ama böyle bir hikâyeyi yaşamış olmak muhteşemdi, “ diyebiliriz
Sayfa 28Kitabı okuyor
Patikalar
XXI. yüzyılda İsrail'in Filistin'de Gazze'de yapmış olduğu vahşet ötesi soykırımı nasıl anlamalı, nasıl anlamlandırmalı? Yahudilerin daha 80 sene önce yaşadığı vahşet yine Yahudi eliyle Gazzellilere yaşatılıyor.
Buradan çıkarılacak en önemli ders, insanın hiç ders almadığı, ilerlemediği ve olgunlaşmadığıdır.
"Pencere pervazında ki Şahmeran."
Diyarbakır on gözlü han
Sur'da geçer uysal bir kervan
Elinde telkariden bir tas su
Nemli gözlerinde bahar uykusu
Sırtında paltosu, ayağında nasırlar
Süzülür ince bedenli ırgatlar
Tümsekler patikalar kıvrılan yollar
Alnında ter,
Elinde orak
Uyanır erkenden
Uyanır otuz üç medeniyetin,
En güzeli
Sayfa 37 - Ateş yayıneviKitabı okudu
Sanatçı
Oysa sanatçının tek, biricik görevi budur .Kimsenin ayak basmadığı yerlere doğru yürümeli, gelecek yaşamların sarp yamaçlarında patikalar açmalı, ardında kendi etinden kopmuş kanlı parçalar bırakarak bunları düzleyip herkesin geçebileceği hale getirmelidir; gerçek sanatçı güneş kadar eli açık ve kayıtsızdır.
Sayfa 111Kitabı okudu
Rüstemo
Modan Yaylası'na eşkin almadan
Maktele üzerinde sağımız
Karbeyaz Çermik Dağları
Solumuz kan kırmızısında Fırat'tır
Dört mevsim yeşildir orman
Ve toprak çetin
Baharları aşiretler iner Dersim üstünden
Sürü otlatır
Sayfa 157 - Ekler, Metis YayınlarıKitabı okudu
Dur Leyla, kalbine bak. Orada sana ait olmayan, zanlarla boyadığın, vehimlerle büyüttüğün mevsimler vardı, söndüler. Kalbin gerçek. Onun binbir tufanla sönmeyecek ateşi var. Upuzun kıyılar boyunca dalgalara boyun eğişi, sonra yeniden ortaya çıkışı. Kalbin son nefesini verene dek seninle gelecek. Başını yastığa koyduğunda seni huzurun ipekten örtüleriyle saracak. Kozanda çürümeden uyanamazsın, kalbine bak. Düşe kalka yürüdüğün yollar, ayağına dolanan patikalar, çatallanan niyetler, düğümler orada ayıklanacak. Kalbine bak. Maskeler aşınır, maskeler yorulur, maskeler düşer. O seni terk etmez, kalbine bak.
Sayfa 71Kitabı okudu
“Burada hiçbir insanın üzerinden geçmemesi gereken ruhsal patikalar var,” diye devam etti. “İnsanı en acı yalnızlıkların olduğu, en derin karanlıklara sürükleyen, dipsiz uçurumların kenarından geçen patikalar.”
Efelya'ya Gazel
.
çekip gitti de ömrümden fena sarışın bir nisan
yapayalın kaldım şimdi yunus'tan bir mısra gibi...
bir mülteci sanrı mıydı ah o zarif incelikler
gül teninde açan gonca işleyen bir yara gibi...
uçurumlara akıyor yüzümdeki patikalar
gönülde bıçak yarası bozkırda ıhlara gibi...
bir gökyüzü biçimlerdi avuçlarındaki dirim
o menekşe bakışlarda saklanan hatıra gibi...
yürüyen bir çiçektin sen hayalleri teyellenmiş
gözümün seğiren noktası yağar tipi bora gibi...
gülüşünü gülüşümün yanına bırakıver de git
oynasınlar bir zaman yaramaz çocuklar gibi...
.
.
EFELYA'dan...
m.binboğa
SERPPİL DEVRİM yazdı...
EFELYA'nın doğumunu kutluyorum Mehmet can
EFELYA'nın romanınından bölümler okuduğunda ve romandaki bir şiiri benimle paylaştığında çok duygulanmıştım, o gün ve sonrasında ne zaman okusam gözlerim dolmuştu. Burada birkaç kısmını paylaşmak istiyorum.
çıkıp gitti de ömrümden fena sarışın bir nisan
yapayalın kaldım şimdi Yunus'tan bir mısra gibi
uçurumlara akıyor yüzümdeki patikalar
gönülde bıçak yarası bozkırda ıhlara gibi
gülüşünü gülüşümün yanına bırakıver de git
oynasınlar bir zaman yaramaz çocuklar gibi