Bu durumda neler hissetmiş olabileceğimi değerlendirmeyi zeki olanlara bırakıyorum.
Uyuyan tanıdık yüzlerle çevrilmiş olmanın verdiği berbat his bir yana sevdiğimiz ve bizi seven insanlar, varlığımızdan tamamıyla habersiz, duygusuz bir halde ve bir gün hepimizin gideceği o gizemli dünyanın bekleyişi içindedirler askıya alınmış yaşamlar, dünle kopan bağlar, terk edilmiş koltuk, kapanmış kitap, yada yarıda bırakılmış bir iş, hepsi ölümü çağrıştırır bize.
Kendi evine bakmayan ev sahibi mi olur?
“Kafasında kötü düşünceler olan bir delikanlıya perili ev ziyaretinin diş macununun içinde ki arsenik faydası dokunur. Kapiş?”
Sayfa 101 - Sayfa6Kitabı okudu
Anlamış ruhu, acı bir çatışmaya dalmış:
Cennet verip soğuk, kasvetli bir dünya almış!
Sayfa 75Kitabı okudu
Sömürge döneminden kalma bir malikane, mirastan kalma bir mülk, perili bir ev derdim ve romantik mutluluğun doruğuna ulaşmıştım ama bu kaderden çok fazla şey istemek olurdu!
Yine de bunda bir tuhaflık olduğunu gururla dile getireceğim.
Yoksa neden bu kadar ucuza kiralansın ki? Peki neden bu kadar uzun süre sahipsiz kaldı?
John elbette bana gülüyor ama insan evlilikte bunu bekler.
John aşırı derecede pratiktir. İnanca karşı hiç sabrı yok, batıl inançlardan yoğun bir korku duyuyor ve hissedilmeyecek, görülmeyecek ve rakamlarla ifade edilemeyecek şeylerle ilgili her türlü konuşmayla açıkça alay ediyor.
John bir doktor ve belki de -(bunu yaşayan bir ruha söylemezdim elbette, ama bu ölü bir kağıt ve zihnim için büyük bir rahatlama) - belki de daha hızlı iyileşemememin bir nedeni de budur.
Görüyorsun ya, hasta olduğuma inanmıyor!
