"Eğer istemiyorsan hemen gelmene gerek yok," dedi Frodo. "Ama biliyorsun Babalık yakınlarda, sonra Dulhanım Gurultu ona gayet iyi bakar."
"Mesele o değil Bay Frodo," dedi Sam ve kıpkırmızı kesildi.
"Ee, ne öyleyse?"
"Gül, Gül Pamuk," dedi Sam. "Belli ki benim dışarılara gitmemden hiç
Jerry altı aylık yuvru bir köpekti. Bir akşam üstü sahibi tarafından küçük kıyı kenti Meringe'de bir sandala bindirilirken başını çevirip iskeledeki ailesine baktı. Annesi Biddy'nin çok üzüldüğü zamanlarda donuk gözlerle bakıp iç çektiğini görmüştü. Şimdide derin derin iç çekiyordu.
... gemiye binişini seyrederken ve ayrılış için bütün hazırlıklar yapılırken, Merry ile Pippin çıkageldiler. Pippin gözyaşları arasında güldü.
" Daha önce de bizi atlatmaya çalışmış ama becerememiştin Frodo," dedi, " Bu kez neredeyse başaracaktın da, ama yine olmadı. Gerçi bu kez de seni ele veren Sam değil de Gandalf'ın ta kendisi oldu!"
" Evet," dedi Gandalf ;"çünkü geriye bir kişi dönmektense üç kişi dönmek daha kolay. Evet, işte sevgili dostlar sonunda burada, Deniz'in kıyılarında Orta Dünya'daki yol arkadaşlığımız bitiyor. Barışla gidesiniz! Ağlamayın, demeyeceğim; çünkü bütün gözyaşları kötü değildir."
Sonra Frodo Merry ile Pippin'i ve son olarak da Sam'i öptü ve gemiye bindi; yelkenleri açıldı, rüzgar esti ve gemi yavaş yavaş uzun gri haliçten kaydı; Frodo'nun taşıdığı Galadriel'in şişeciği pırıldayarak gözden kayboldu. Ve gemi Yüksek Deniz'e çıktı ve sonunda yağmurlu bir gecede Frodo havada tatlı bir koku alıp su üzerinden bir şarkı sesi duyuncaya kadar Batı'ya gitti. O zaman ona, tıpkı Bombadil'in evinde gördüğü rüyadaki gibi gri yağmur perdesi, gümüşten bir cama dönüşüp kalkmış gibi geldi ve o zaman süratle atan bir şafakta ak sahilleri ve gerisindeki yemyeşil toprakları gördü.
Sayfa 348Kitabı okudu
“Titanlar, tanrılar ve biz kılsız insanlar, hepimiz aynı malzemeden yapılmışız. Uzak yıldızların tozundan... Bu yüzden Teus ve Zeus, “January ve ben, hepimiz kuzeniz.
Seninle de öyle, sevgili okuyucu.”
ONUN sevgilim olduğunu düşün. Bu düşünceyi yok etmek için ortadan kaldırman gerekecek. Değil mi?
-Bilmem. Pek emin değilim.
Bir gün, bana manto alıyorduk. Satıcı yanıma yaklaştı, mantoyu giymeme yardım etti. Yakamı düzeltmek için elini boynuma attığında sen yetiştin, bir şey söylemeden adamın elini tuttun ve boynumdan uzaklaştırdın. Tıpkı bir eşya gibi. Her halde elini iyice sıkmıştın, olduğu yerde dondu kaldı. Yüzü kıpkırmızıydı, bağıracakmış gibi ağzını açtı.
-Elini boynundan çektim, çünkü sana dokunmasını istemiyordum.
Ama onunki, herhalde sırf mesleki bir davranıştı.
-Bilmiyorum, sen de bilemezsin. Sana dokunduğunda neler duyabileceğini düşünüyordum.
Bu düşünceyi yok etmek için de adamın elini boynumdan çekmen gerekti.
-Evet.
Sayfa 36 - E Yayınları
Çocuklardan Tanrı’ya Mektuplar
Eric Marshall ve Stuart Hample (2001), Çocuklardan Tanrı’ya Mektuplar isimli çalışmalarında, çocuklardan Tanrı’ya mektuplar yazmalarını istemişler. Aynı isimli kitaplarında bu mektuplardan seçme ifadelere yer vermişlerdir:
-Geçen hafta New York’a gittiğimizde Saint Patrick Kilisesi’ni gördüm. Bayağı güzel bir evde oturuyorsun. (Frank)
- Eğer ben Tanrı olsaydım, bu kadar iyi olmazdım. Bunu aklından çıkarma. (Michelle)
- Canım Tanrı, kucaklaşmayı sen mi buldun? Çok güzel bir şey. (Brenda)
- Sevgili Tanrı, niçin hiç televizyona çıkmıyorsun? (Kim)
- Öğretmen; günlerin önce kısaldığını, sonra uzadığını söyledi. Artık bir karar vermelisi. (Mindy)
- Eğer öldükten sonra yaşayacaksak, niye öldürüyorsun? (John)
- Yeni öyküler yazar mısın? Yazdıklarının hepsini okuyup bitirdik ve yeniden başa döndük. (Terry)
- Sevgili Tanrı, kitabını okudum ve çok beğendim. O kadar fikir nereden aklına geldi? (John)
- Niçin daha sonra yeni hayvanlar bulup göndermedin? Hala eskileri ortada dönüp dolaşıyor. (Johny)
- Şu her gün ezip durduğum karıncaların umarım sence bir önemi yoktur. (Alis)
- Gönderdiğin bebeği geri almazsan odamı temizlemem. (Joy)
- Eğer hiç kimse bilmeyecekse, iyi olmanın ne yararı var? (Mark)
- Bir kere kar yağdırdın, okul kapandı. Bir daha yapsana. (Guy)
Sayfa 118Kitabı okudu
