Ey yârânlar ey kardaşlar ecel ere ölem birgün
İşlerime pişman olup kendözüme gelem birgün
Yanlarıma kona elim söz söylemez ola dilim
Karşıma gele amelim n'etdim ise görem birgün
Oğlan gider dânışmâna saladur dosta düşmâna
Şol dört tekbir namaz ile vaktim tamâm kılam birgün
Beş karış bez durur donum yılan çıyan yiye tenim
Yıl geçe obrula sinim unudulup kalam birgün
Sayfa 218