"Yaşayanların bir çoğu ölümü hak ediyor ve ölenlerin bir kısmı da yaşamayı hak ediyor. Yaşamı onlara verebilir misin? O halde hak, hukuk adına ölüm buyurmakta çok acele etme; çünkü en bilge olanlar bile her şeyin sonunu göremez."
J. R. R. Tolkien (3 Ocak 1892 • 2 Eylül 1973)
"Üç Yüzük göğün altında yaşayan Elf krallarına,
Yedisi taştan saraylarındaki Cüce hükümdarlara,
Dokuzu ölümlü insanlara, ölecekler ne yazık;
Bir Yüzük gölgeler içindeki Mordor Diyarı'nda,
Kara tahtında oturan Karanlıklar Efendisi'ne.
Hepsine hükmedecek bir yüzük, hepsini o bulacak,
Hepsini bir araya getirip, karanlıkta birbirine bağlayacak
Gölgeler içindeki Mordor Diyarı'nda."
"On dakikan kaldı. Koşman gerekecek," dedi Gandalf.
"Ama-" dedi Bilbo.
"Ona zaman yok," dedi büyücü,
"Ama-" dedi Bilbo yine.
"Ona da zaman yok! Koş bakalım!"
Sayfa 47
Yok, en iyi öğretmen yanan eldir. Ondan sonra ateşe karşı verilen öğüt gönüle kadar iner.
Orman elfleri en çok yıldızları sevdiler ve artık yiten diyarlarda boy veren ulu ormanlarda gezindiler.
Ama Iluvatar, İnsanların dünya güçlerinin kargaşasının ortasında sık sık yoldan çıkacağını, yeteneklerini uyum içinde kullanmayacağını biliyordu; ve dedi ki: 'Onlar da zaman içinde yaptıkları her şeyin, sonunda sadece benim eserimin görkemini arttıracağını göreceklerdir.' Ne var ki Elfler, İnsanların sık sık Iluvatar'ın düşüncelerinin çoğunu bilen Manve'yi kedere boğduğuna inanır; çünkü Elflere öyle görünür ki, Ainur içinde en çok İnsanlar, Melkor'u andırır, o her ne kadar onlardan hatta ona hizmet edenlerinden bile korkup nefret etmiş olsa da.
