İnsan, uzun süre, daha da ötesi yaşamı boyunca hep aynı yere baktığı için hayatın ayrıntısına körleşir. Bu kendiliğinden olur. Kendiliğindenliğin adı Körleşme'dir. Körleşme, hayatın tutunulacak gizlerinin, ayrıntılarının kaçırılmasıdır. Bir yere gelip durduğunda ve geriye baktığında iç çekmelerdir, keşkelerdir. Geri dönüşü, telafisi olmayanlardır.
Bir daha yürünemeyecek yolun sona erdiğini gördüğü anda hissedilen derin acıdır.
Hayatın son acısıdır Körleşme.
