Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.11
80 syf.
·
Puan vermedi
Soyisminden olsa gerek Ahmatovayı Rusya Müslümanlarından zannetmiştim. Bir Tatar veyahut Çerkes olabilmesi kuvvetle muhtemeldi ama değilmiş.
Kendisi bir Ukrain. Respressiya kurbanlarından biri de olabilirmiş çünkü Stalinin emirberlerinin takibine takılmış. Andrey Jdanov tarafından erotik gizemci olarak yaftalanmış. Çok ilginç bir portre doğrusu. Bir şairin kadın olabilmesi, iktidara bağlı erkle çatışmak pahasına içe dokunan içli şiirler yazabilmesi pek de alışkın olmadığımız bir şey. Hangi yazardı kadınları severim işçi kadınları daha çok diyordu. Galiba bunu kadınları severim mücadeleci ve şair olanları daha çok demek gerekiyor. Şairin okuduğum ilk eseri olması hasebiyle diğer eserlerini henüz bilmiyorum fakat ilk kitap için muhteşem yahut çok iyi denemeyecek olsa bile orta halli yahut iyi sayılabilecek bir intiba bıraktı bende. Okuyunuz...
Dibi biliyorum,diyor.
En kalın köklerimle onu yokluyorum.
Siz ondan korkarsınız ben korkmuyorum.
Daha önce de dibe vurdum.
Karaağaç şiirinde olduğu gibi daha önce de ben aynı duygular ve sorularla okudum bu kitabı. Bir uykudan uyandı duygularım. Nefret, şaşkınlık, üzüntü, melankoli, mutluluk, kıskançlık ve birbiriyle bir arada olan onlarca zıt duygunun bileşeni. Victor Hugo’nun dediğini yaşıyorum bu zıtlıklarda; “Melankoli hüzünlü olma mutluluğudur.” Ardından sorguluyorum, olabilir mi, böylesi mucizevi duygular gerçekten bir ruhta barınabilir mi? Ve aklımdan geçen sorulara müdahale ediyor Andre Maurois’in İklimler’i: “Başımı çevirip şöyle diyorum ona: ‘Sana bakmadan beş dakika durabilecek miyim bakalım.’ Hiç bir zaman otuz saniyeden fazla dayanamazdım.” üzüntü ve melankoli karması duygularımın peşin sıra takip ediyor Anna Ahmatova Son Kadeh şiiri “Ve kurtarmamasına bizi Tanrı’nın...” diyor. Nefretimi yanıma alıp kızıyorum Fegel’e. “Bir kalbi ikiye bölüp ikisini de elinde tutamayan Fegel.” Ve ızdırabını görüp onu affetmem bir o kadar kolay oluyor, duyduğum nefrete üzülüyorum. “Zıtlıklar.. Hiç aynı huylu insanların birlikte yaşadığını gördün mü? İyi ve kötüyü birleştirir kader, güzelle çirkini, ahlaklıyla ahlaksızı, kısayla uzunu, şişmanla zayıfı. Ve denge bozulmamış olur.” Gidişatı yine Andre Maurois sondanlandırıyor: “En yorgun ırmak benim Dickie. Ve yavaş yavaş denize doğru gidiyorum.”
Nesin sen, şans deye yüzüne güldüğüm?..
"1918'de evlendiği ikinci kocasıyla 1921'e kadar evli kaldı. Aynı yıl Gumilyov devrine karşı çalıştığı savıyla kurşuna dizildi."
Çok beğendim. Şimdiye kadar bu kadının adını bile duymadığım için şaşkınım. Oysa çok yaygın paylaşılan bir şiiri var:
"Artık aynı bardaktan içmeyeceğiz
Ne suyu ne tatlı şarabı,
Erken sabahlarda öpüşmeyeceğiz,
Ve birlikte gözlemeyeceğiz camdan akşamı.
Sen güneşte soluklanıyorsun, ben ayla,
Ama yaşamadayız biz aynı sevdayla."
Allah bilir altına hangi şairin imzası atıldı da biz asıl şairin adını öğrenemedik.
Aşkı, acıyı, ayrılığı, özlemi, griyi, aydınlığı öyle güzel hissetmiş ki... hissetmiş de öyle güzel yazmış ki.
Seçilmiş şiirler hakikaten seçilmiş, seçkin.
Çok beğendim. Çok...
Kitap okuyanı severim, bana kitap okutanı daha çok severim.
Elif Batuman’ın Amerika’da “2010’un En İyi Kitapları” listesinde yer alan ilk kitabı Ecinniler, kulübümüz, Sabit Kalem tarafından seçilince, alıp okudum. İtiraf ediyorum, kulüp seçmeseydi özellikle alıp okur muydum, emin değilim. İyi ki seçilmiş de okumuşum diyorum, hakikaten çok farklı ilerleyen, donanımlı bir kurgu-dışı edebiyat
Kitabı çok beğendim. İnsanlık tarihi boyunca etkili olan 100 kadını seçip hayatlarını aktarmışlar. İçerisinden çok fazla bilgi edindim, hiç ismini duymadığım önemli kişileri ve eserlerini tanımış oldum. Kitabın okunması az olduğu için yazmak istedim. Okunmasını kesinlikle tavsiye ederim. Diğer kitaplara göre biraz daha pahalı fiyat açısından o
Sanıyorum, artık bir insan Sesi duyulmaz burada, Yalnızca bir rüzgâr taş çağdan Vuruyor kara çıkrıklara. Ve anlaşılan, kaldım ben Bir başıma bu göğün altında
