"Sana yazmaktan değil, senin için yazmaktan korkarım. Başka bir ifadeyle, senin için yazmakla sana ve edebiyata en büyük kötülüğü edeceğimden korkarım."
Hasan Ali Toptaş’ın yazıya, kendi yazın serüvenine, beğendiği ve okuduğu birçok esere değindiği, birikimini gözler önüne serdiği okurlarına bir nevi mektuplarından oluşan denemesi, diğer kitapları gibi çok beğendiğim bir eser oldu..
Elinize kalem kağıt alarak birçok eser hakkında notlar tutabilir, hatta yepyeni bir okuma listesi oluşturabilirsiniz..
“Okumak her zaman azınlık içindi. Her zaman da öyle olacak.” demiş Saramago. Belki de diyorum, bütün sancılarımızın sebebi bu gerçektir. Bu gerçek hiç değişmeyecek, tıpkı dünyanın acılarının sona ermemesi gibi..
Bir yazar, tıpkı notalar gibi harfleri bir araya getirirken kendi olmak isterken aslında birikimin üzerine kendinden bir şeyler ekliyordur ama bu zamanla onu özgün kılacak parçalardır zaten .. Hasan Ali bu birikimleri anlatırken kendi yazısının doğuşunu da bizlere sunmuş oluyor ..
Yazıya ve yazılanlara ve yazarın bakış açısına dair bir şeyler okumak isteyenlere şiddetle tavsiyemdir
Puan :8/10
Benim en sevdiğim Hasan Ali kitaplarım :
Bin Hüzünlü Haz, Gölgesizler, Ölü Zaman Gezginleri, Yalnızlıklar ..
Esra Kahya ödüllü 
Kambur romanından sonra 
Benim Rüyalarım Hep Çıkar adlı öykü kitabıyla da yapmış yine yapacağını. Dün akşam başladım. Bugün bitti. Ama ben de bittim... Sarsıldım... Öyküler içine işliyor insanın. Hem edebî ve estetik bir haz veriyor. Hem insan olan yerlerinizi çok ağrıtıyor. Her karakter ayrı ayrı ruhunuzu ele geçiriyor. Birini etkisi
