Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Metin boyunca kitabın kahramanı Rayber’e otopsi yapıyoruz; kimliğine/kim olduğuna, kim ve ne oluşuna, yaşanılanlara, Rayber’in hafızasına ve en önemlisi tarihe otopsi. Ömer Türkeş’in aksine yakın tarih travması demeyeceğim yakın tarih katliamı diyeceğim. Katliam öyle çok uzaklarda da değil yanı başımızda; Diyarbakır Sur’da. Üstü resmi açıklamalarla örtülen hakikatleri eşeliyoruz satırlar boyunca. Ama elde ettiğimiz şeye hakikat diyemiyoruz çünkü kahramanımızın bilinci muğlak ve hafızası bize güven vermiyor. Hakikat bulamadığımız metinde acı buluyoruz çünkü acının tespiti kolay, acı hissi bilincin tastamamlığının ötesinde bir his. Rayber bize sürekli soru soruyor; esasen kendi üzerinden bize soruyor sorularını. Rayber’in soruları cevap bulmak için değil, yitirdiği yerini daha da bulanıklaştıran/tespiti zorlaştıran sorular. Aksak bir zihnin yalpalamaları eşliğinde yer bulmaya çalışıyoruz; acı ve katliamın yerini. Ve buluyoruz; onca müphem ve muğlaklığa rağmen Ayhan Geçgin bize nokta atışı bir beceri ile yer gösteriyor. Hafıza kaybına paralel bir mekansal/insanlık/hukuksal yıkım. Çok büyük bir eser. Yazıldığı esnada ne kadar büyük bir işkence yaşandığını düşünmek bile istemiyorum.
Barış Bıçakçı’nın muzipliği, Behçet Çelik’in ihtiyatlı yaklaşımı ve Ayhan Geçgin’in politik/felsefik sertliği. Keyifle okunulası bir yazışma. Yazışmanın dönem olarak Gezi sonrası ve 7 Haziran - 1 Kasım seçimleri arasında olması ayrıca önemli notlar barındırıyor
Bir Dava'nın başkarakteri Aslı, evli, çocuklu, Amerika'ya yerleşmiş bir akademisyendir.Amiral babasının tutuklandığını duyunca, ülkeye döner.
Yakın dönem ülke tarihimize damgasını vurmuş Ergenekon ya da Balyoz Davaları'nı (daha çok Balyoz) net bir şekilde düşündüren bir davanın içinde buluyoruz kendimizi.
Ayhan Geçgin, "Bir Dava" ile Kafka'nın "Dava"sı arasında metinlerarası bir ilişki kuruyor.
Söz konusu "Dava"nın siyasal nedenlerinden çok, davanın hukukla ya da hukuksuzlukla olan ilişkisine odaklanıyor yazar.Siyasal iktidarın, dava yaratmadaki özel çabasına, delil üretme kapasitesine, medyanın kokuşmuşluğuna dikkat çekiyor.
Ayhan Geçgin kitaplarında ilk kez bir kadın başkarakter ile karşılaştım.Türkiye'ye bu denli yabancı olmasını garipsedim Aslı'nın.Hikâyeye Aslı'nın eski arkadaşı Mehmet ile ilişkisi de ekleniyor. Mehmet'in Kürt kimliğine yapılan vurgu, yazarın taraf değilim mesajı mı bilemedim.Yazardan, Son Adım'dan sonra Bir Dava'yı okumak çok ilginç oldu.Hâlen aydınlığa kavuşmamış, tartışma dolu ülkemiz tarihinden bir döneme, davaya odaklanmak çok cesur bir davranış.Kime karşı yapılırsa yapılsın, adaletsizliğe, hukuksuzluğa karşı durmak esas olmalı.Bir Dava'nın, bazı kesimleri rahatsız etmiş olabileceğini düşünüyorum.
Ayhan Geçgin’in 2019 yılında çıkan son kitabının ardından Dünyalar Arasında romanını çok merak ediyordum. Kitap Rayber isimli yıkıntılar arasında kalmış karakterin hatırlamalarını anlatıyor. Savaşın tanığı olmuş karakter bulanık zihni ile yaşadıklarını tam anlamıyla hatırlayamıyor. Tanık olduklarının etkisinde kalarak yaşama isteğini bulamıyor. Bir kovuğa sığınan karakterin zihninden geçenleri okurken insan o kovuğun içinde hapsolmuş gibi hissediyor.
‘’Hiç yaşanmamış olduğu şeyleri insan nasıl olur da unutulmuş, sadece unutulmuş değil yok olup gitmiş, en ufak izi bile kalmamış anılar gibi duyar?’’
Alisan yani Ali İhsan. Kendi halinde, yalnız, anlamını arayan biri. Bir nevi tutunamayan, kendiyle meşgul.
Babaannesiyle birlikte aynı evde yaşamalarına rağmen birbirlerinin yaşamlarına değmiyorlar. Ta ki, son ana dek. Babaannesinin hastalanmasıyla vasiyetini yerine getirmek üzere içten içe onunda görmek istediği memleketine Tunceli-Bingöl sınırındaki Düzova köyüne dönüyor Alisan.
‘Hayat, sen plan yaparken başına gelenlerdir.’
80’li yılların beyaz Torosları hafızalardan silinmiyor. Yaşayanlar, bilenler bu satırları okurken tekrar hatırlıyor. Özellikle son 30-40 sayfa size nefes almadan okutacak Çok başarılıydı.
İki günlük hastalık dönemimde okumuş olmaktan kaynaklı ruhumu daraltmış olması dışında pek güzel bir kitap. Ruhumu daraltmış olması da zaten metnin vuruculuğundan ve anlatılmak istenenin nitelikli bir şekilde anlatılmasından kaynaklanıyor; gerçi kitabın yazarı 'anlatılmak istenen' kısmına 'ben herhangi bir şey anlatmaya
213 syf.
·
Puan vermedi
Uzun bir aradan sonra son derece zevk alarak okuduğum bir kitap incelemesiyle karşınızdayım.
Öncelikle zevk alarak okudum evet ama bu kitabın akıp gittiği, sürükleyici olduğu anlamına gelmesin. Gerek yazılma tarzı gerek benim baharla gevşeyen gönül yaylarım sebebiyle kitabı bitirmem biraz uzun sürdü. Evet, kitap çok sevdiğim yazarlardan Barış Bıçakçı, özellikle geçtiğimiz yaz karşıma çokça çıkan fakat henüz okuma fırsatı bulamadığım Ayhan Geçgin ve adını ilk defa duyduğum Behçet Çelik isimli yazarlarımızın tutarsız başlıklardaki yazışmalarını tartışmalarını ve yer yer atışmalarını içeriyor. Sanırım fikir Barış Bıçakçı’dan çıkıyor fakat yazışmaların ilerleyen zamanlarında kendisi tam bir whatsapp gruplarındaki ben gibi davranıyor. Adamların sayfalarca yazdığı şeylere kısa kısa cevaplar verip geçiyor. Sonlara doğru onu bile yapmıyor artık.
Ortalama bir yıl boyunca süren yazışmalar tarih olarak Eylül 2014 ve Eylül 2015 aralığında gerçekleşiyor. Tarihsel açıdan bakıldığında dönemin önemli olaylarını da ele alan yazarlar daha çok okumak, yazmak, dil, sözcükler gibi konuları irdeliyorlar. Bunu yaparken harika alıntılar kullanıp harika çıkarımlar yapıyor, kendi yazdıklarını da bir bakıma tekrar gözden geçiriyorlar.
Yazarlarımıza birer okur olarak bakmak, yazarlığa dair şeyler görmek, okuduklarınızda yeni okunacaklar keşfetmek veya tatlı bir sohbet okumlamak istiyorsanız bu kitabı edinin ve iiyyyyiiice bir okuyun.
Ayhan Geçgin ile tanışma kitabım oldu Son Adım. Yazarımız ODTÜ Felsefe mezunu ve bunu satır satır her cümlesinde hissediyorsunuz. Bambaşka bir okuma oldu benim için, hiçbir beklenti ile öneri ile değil sürpriz şekilde elime aldım kitabı okumaya başladım ama beni içine nasıl hapsettiğini size tarif edemem. Anlatılanlar 30lu yaşlarında bekar bir adamın üvey babaannesi ile aynı evde yaşayarak sürdürdüğü hayatı diye tek başlıkta ifade edilse de çokça yarım kalır. Her sayfasından sonra yüreğim sıkıştı, son sayfalara değinmek bile istemiyorum güzel ülkemin karanlık yüzüyle bir kez daha tanıştırdı.
Net bir son veya olay örgüsünde kusursuzluk istiyorsanız sizi tatmin etmeyebilir lakin farklı anlatımı ile merak duygunuzu körükleyecek
Vakit bulduğunuz ilk an bu edebi şölene dahil olmalısınız, okumalısınız.
Kurgu da olsa anlatılanların kimilerinin gerçeği olduğunu bilmek insanın etini acıtıyor.
Sakin başlayan kitap ortalarında el yükseltiyor. Sonu nereye varacak meraklandırıyor bir anda. Sonra kaçınılmaz olanı anlıyorsunuz ve bu kez varmamak için oraya durmak istiyorsunuz. Çok geç ama...
Her şey için, herkes için artık çok geç!
Yabancılaşma
Yazarın okuduğum ilk kitabı. Okuduğunuzda aklınıza Aylak Adam, Anayurt Oteli, Yabancı gibi eserler geliyor. Aynı çizgide diyebiliriz. Kahramanın ruh hali,yaşayışı, hayata bakışı benziyor daha önce saydığım eser kahramanlarına . Bireyin iç dünyasını, yalnızlığını, topluma yabancılaşmasını anlatan bu kitap bunları anlatırken de çok sıkmayan boğmayan hatta (bence) sürekli merak ettiğiniz olayların geliştiği kitapta bazı toplumsal sorunların hiç açıkça anlatılmadan size anlatıldığını (üstü kapalı ) seziyorsunuz . Nuri Bilge Ceylanın bir “sanat filmini”izlemek gibi kitabı okumak . Mekan tasvirleri,köyler, insanlar,dağlar… Sonra birden çok farklı bir son bireyden başlayan roman toplum problemine değiniyor . Şekil değiştiriyor. Şaşırtıyor. Okurken beğendim, tavsiye ederim.