BA-YIL-DIM, bayıldımbayıldımbayıldımbayıldım!
Kitabın isminin Nihat Hatipoğlu ile Sahura Doğru vibe’ı vermesinin yanı sıra yaz, aşk, eğlence ve arkadaşlık içeriyordu. Hazel, Nora ve Everly, kız kıza toplanıp kritik yapmanın ne kadar eğlenceli ve harika olabileceğini bana yeniden anımsattı. Grubun sohbetlerini sırıtarak okudum ve bitmemesini istedim. (Uzun yıllardır öyle bir gruba dahil değilim. Biraz duygusallık.)
Everly ve Shepherd oldukça uyumlu bir çiftti, kendilerini çok sevdim ancak daha fazla diyalog ve eğlenceli atışmalar beklerdim. Çok sakin (sakin ama ateşli) uysal bir çiftti. Sürprizleri yoktu. Evrensel konulardan birisi olan patron-asistan aşkını anlatıyor kitabımız; özünde evet, biliyorum klişe ama klişe olmayan ne kaldı ki? Yazar bu konunun üzerinden gayet başarılı bir şekilde kalkmış. Dilini ise oldukça sevdim. Su gibi akıyor ve çok eğlenceli; kesinlikle diğer kitaplarını da okuyacağım. Şimdi biraz konusundan bahsedeceğim.
Everly, flört konusunda lanetlendiğini hissedecek kadar başarısız denemelerde bulunmuştur. (Oralar çok eğlenceliydi. Her şey film sahnesi gibi gözlerimin önünde gerçekleşti.) İçten içe aşkın kendisine küstüğünü hissederek kendisine zaman ayırmaya ve aşkın peşinden koşmayı bırakmıştır. Ta ki yanında çalıştığı acımasız, soğuk ve kendisiyle iş haricinde bir ilişki kurmayan patronundan sahte bir randevu teklifi alıncaya kadar. Acaba sarı saçlarıyla ve ruhundan taşan ışıkla Shepherd’in buzlarını eritebilecek midir?
O'yu okuduktan sonra bir daha hiçbir kitabında öyle bir tat alamayacağımı zannediyordum.
(Sen öyle san, daha yeni başlıyoruz.)
Bu düşüncelerimin üzerine Medyum'u okuyunca tokat yemiş kadar oldum. Bu adam
