Karin Karakaşlı'nın okuduğum ilk kitabı. Biraz melankolik, biraz hayata karamsar bakan, arada bir güneşi gören ve sevgiyi hisseden, çokça ayrılık, çokça hüzün, çokça yalnızlık içeren bir kitap...
Dili akıcı ve samimi. Lakin okurken kederlenmemek elde değil. Fakat her ne kadar melankolik olsa da gayet etkileyici bir kitap olduğunu da kabul etmek gerekir diye düşünüyorum.
Kitapta; Nazım Hikmet'ten, Turgut Uyar'a, Cemal Süreya'dan, Lale Müldür'e, Fazıl Hüsnü Dağlarca'dan, Murathan Mungan'a, Gülten Akın'dan, Melih Cevdet Anday'a, Enis Batur'dan, Behçet Necatigil'e ve daha bir sürü yazar ve şairin şiirlerine de yer verilmiş hikaye başlarında ve aralarında. Kitapta; Karin Karakaşlı'nın kendi şiirleri de mevcut.
Herkesin kendinden bir şeyler bulabileceği, zaman zaman girdiğimiz farklı ruh hallerine istinaden okunması gereken güzel ve etkileyici bir eser.
Keyifli Okumalar!
