bir @aysegulcicekoglu kitabı daha bitirdik. Bitti ama nasıl... Ağlamaktan gözlerim şişmiş bir halde. Tam da adına yakışır #gözyaşlarımız sel olurcasina... .
Size Piraye Aksal'dan mi bahsedeyim yoksa Öykü Aksal'dan mi bilemiyorum. İkisinin de inanılmaz bir hayat hikayesi var. Piraye, çok mutlu bir çocukluk yaşarken hayat koşulları ve babasının yanlış kararları doğrultusunda çıkmaza girerken, Öykü de en sevdiği anne babasını kaybedince baş edememiş yaşamla...
.
Boşuna demiyorlar ki hayat tekerrürden ibarettir diye. Babaanne ve torunun farklı zamanlarda aynı kaderi paylaşmalarını, anlayış ve sabırla tüm pişmanlıklarından ders çıkararak hayata tutunmalarını hayranlıkla okudum. Öykü'nün babaannesinin çiftliğine gelerek, ondan kalan sırlarla dolu odada geçirdiği dakikalarin anlatıldığı sayfaları okurken kendimden geçtim. Hele ki orada dinlediği müzikleri de açınca (akşam hikayemde paylaştım) sanki yanımda gibiydiler. Kilitli kapılar, tozlu sandıklar, biriktirilmiş mektuplar ve yıllarca saklanmış gerçekler, sırlar...
. . "Hayat inişleri ve çıkışları olan bir yol. Zorlukla çıktığın yoldan bir anda tepetaklak inebilirsin ama nasıl düşersen düş, ayağa kalkabilmelisin. Gerekirse tekrar tekrar çıkmalısın. Her düşüş bir hayat dersidir insana..." .
Ne güzel yazmış Ayşegül hanım...Her okuduğum kitabında mutlaka heybeme doldurduklarim var. Kullandıklarım olduğu gibi, sonraki yıllara sakladıklarımda...Hayat bakışına, duruşuna, yüzündeki tebessüme, yüreğindeki sevgiye, işine olan aşkına, alçakgönüllülügüne ve tek kelime ile hanimefendiligine hayran olduğum yazar....Kaleminizdeki periler hep sizinle olsun